Mime-vrouw Ine te Rietstap is zo ergens mid-carreer. Een tijd voor bespiegelingen, terugkijken en je orienteren op andere vormen. Voor deze voorstelling werkt ze met Dansers, voor mij onbekende lichamen. Ze hebben het over voorstellingen die ze ooit van hun stuk hebben gebracht. Ik ken de voorstellingen niet, maar wel het gevoel. Ik probeer me altijd te herinneren in taal, zij in een beweging. Een mooie avond, die mij niet alleen hartstochtelijk deed verlangen naar voorstellingen die ik niet heb gezien, maar ook naar een avantgardistiser tijdsgewricht en alle mooie avonden die ik nog in het theater zal hebben.