Suver Nuver kiest voor een potpourri aan anecdotische elementen om iets te vertellen. daardoor wordt de voorstelling onevenwichtig. maar tegelijk soms ontwapenend en ongelooflijk geestig, zeker in de eindscene.
Iets meer vaart en inhoud mag van mij wel, zeker als je iets wilt doen met deze thematiek. Van mij mocht de eindscene nog veel langer duren, misschien wel een hele voorstelling lang.

Voelde plaatsvervangende schaamte voor een ongemakkelijk giechelend publiek tijdens de inmiddels standaard suver nuver blotekontenscene. Voelde bloed in mijn aderen koken toen de friese taal verminkt werd in een poging dit ook voor hollandse cultuurminnaars volgbaar te maken. Schelden hoort onnavolgbaar te zijn. Volg godverdomme wel de taal waarin je scheld! Voelde me opgelicht bij luchtkussenscene die ik al eens eerder zag bij een stuk van Waardenberg en de Jong. Voelde me ademloos bij eeuwig durende plaatjesdraai scene. Voelde bloedende ogen, voelde intens medelijden, voelde compleet in al zijn tekortkomingen.

Copulerende slakken. Na een kort docudrama-talkshowonderonsje waarin de 9 menstypen uit het enneagram uitgelegd worden, en de acteurs volgens deze theorie worden geduid, volgt er gelukkig een fantastisch gestileerde scheld- en ruziescene in het fries. Daarna heerlijke rariteitencabaret met dwergjes en trampolines en jack(peer)-in-a-box. Even later ontvouwt zich een fantastisch groot en erg wit opblaas-springkussen-iglo-kasteel achtig ding waar achter elkaar de suvernuvertjes met kennedygrijns maskertjes uit tevoorschijn kruipen. Maar die maskertjes, had ik die niet eerder gezien (elvis)? En dat je een broekje aan doet als je op elkaar gaat liggen kan ik me wel voorstellen uit hygiëne en intimiteitsoogpunt, maar waarom heb je ze dan eerst niet aan? Al met al was ‘t vermakelijk en onderhoudend, maar deed ‘t me niet veel. Wie weet komt ‘t nog…
En oja Dette, we weten onderhand wel dat je in Amerika bent geweest!