Het is moeilijk om echt een hekel te hebben aan Het Volk, noeste theaterarbeiders, die dit keer zelfs een nieuwe generatie Kruijver (Karlijn, dochter van Wigbolt) introduceren. Ze vonden een merkwaardig curiosum, een stuk uit 1922 over de coming-out van een artistieke zoon in een werkmansgezin, maar ze voegen daar dan een beetje flauwe laag aan toe van een amateurgezelschap die dit stuk gaat uitvoeren. Ik heb met wel vermaakt met het me afvragen of het stuk een mystificatie was (had ik leuker gevonden) en met het aardige komedie-spel. Maar toch, als geheel erg mager.