Wat een platte, nietszeggende voorstelling. Een orgie van sex, stront, pis, kots en blote tieten. Jammer, want de acteurs hebben duidelijk wel talent. Vandaar het ene gewei.

Leuke voorstelling!!
Prachtig hoe het stuk toch grappig en boeiend blijft wanneer de acteurs 15 minuten lang zonder te spreken zich zitten vol te proppen..
zo en zo petje af voor wat er allemaal naar binnen gaat…

Dat je echt kan eten op het toneel en daarna niet echt kan sterven maakt het er niet makkelijker op. Maar ook los daarvan had het geen impact. Dat eten is indrukwekkend maar vooral door de fysieke prestatie. De tekst, de betekenis van dat eten, het sterven van deze mannen, de reden waarom - of het gebrek aan reden ervoor - blijven volstrekt ongeloofwaardig en niet invoelbaar. Ik vond het onder de sjeu en het aanvankelijk aanstekelijke spel verbazingwekkend oppervlakkig.

Een hele fraaie is deze van Annette Speelt. In regie van Theo van Gogh maakt het jonge gezelschap een statement tegen verveling, waar het in de film vooral tegen de consumptiemaatschappij ging. Driekwart van de tekst werd geschrapt en eenmaal aan tafel wordt er niet of nauwelijks gesproken, maar geschranst en geneukt, voorzover mogelijk. Knap is dat ze dit zeker 20 minuten volhouden zonder dat de spanning wegebt. Annette Speelt is klasse omdat de spelers kunnen spelen en rustig de tijd nemen om uit te vinden wat hun het beste ligt. Na hun start met een Griekse tragedie deden ze een interpretatie van Kaas van Elsschot, nu dit en straks Richard III. Kijken waar ze uitkomen. Kennelijk is Annette Speelt ook hip want het Rozentheater zat vol, erg vol. Verdiend.

Waar laten ze het? Al dat vette eten, die zoetigheid, de drank, het vuige taalgebruik, ongegeneerde sexuele uitspattingen, de gortdroge Michiel, hoe macaber allemaal, de vulgaire geilheid, de windende Thijn, de complete vuilnisbelt na afloop? Wat een dijk van een voorstelling! Op het einde krijg je werkelijk medelijden, zo eenzaam en alles is zo onomkeerbaar. Het troosteloze lege aquarium met drie vissen is in m’n ogen een metafoor voor het grote lange leegte gevoel, zeker na afloop! Zo jong en zo overladen met het Theatertalent Kristen Denken, Astrid van Eck, Marijn Klaver, Michel Sluysmans en Thijs Romer wat een theatraal feest. Ik wens Annette Speelt een zeer lange tournee en een goede gezondheid. Na afloop droop ik de Haagse cultuurnacht in, niets kon gedachte veranderen. Deze voorstelling raakt, raakt in hart en ziel!

Gisteren zag ik deze nieuwe voorstelling van dit jonge gezelschap. Wat een feest, wat een humor, wat goed opgezet. Langzaamaan wordt je het verhaal ingezogen van de drie vrienden die zichzelf naar het hiernamaals vreten. Voorstelling eindigt in stank, en totale verstilling waar je kippenvel van krijgt.
Perfect geacteerd door deze jonge groep met lef en ambitie. Goede zet om Van Gogh het te laten regisseren. Komt allen naar deze theaterhit!!!
JJ

Vleesch is een voorstelling die iedereen zo snel mogelijk moet gaan bekijken! Na vorig seizoen een wat stroeve, maar zeer intense ‘de Perzen’ te hebben gezien van het jonge gezelschap ANNETTE SPEELT was ik zeer benieuwd naar de moderne-klassieker Vleesch -gebasseerd op top-film La Grande Bouffe. En wat een overweldigende sensatie… Onder regie van cineast Van Gogh gaan de 5 acteurs tot het uiterste om de toeschouwer deze voorstelling ten volste te laten ervaren (!). En tijdens dit stuk besefte ik mij dat juist dat zo vaak ontbreekt in het steeds afstandelijker wordend theater-landschap. Zo niet Vleesch. Met mijn maag, ogen, oren, hoofd en neus vol van de voorstelling kwam ik de zaal uit; een avond om niet snel te vergeten.
Veel geweien voor de 5 acteurs en Van Gogh, een tomaat voor het feit dat Vleesch maar op drie plekken in het land te zien is (Den Haag, Groningen & Amsterdam).