Eindelijk weer een echt stuk, een schitterend verhaal dat spannend en grappig en ontroerend is. Een gewei dus voor de schrijver Marijke Schermer. Een gewei voor prachtig spel van Nina Deuss en Maria Kraakman en de anderen. Eén gewei voor het decor en één voor het pianospel. En een blik tomaten voor de pers die hier, naar ik hoorde, geen aandacht aan besteed; nieuw repertoire van dit niveau verdient meer aandacht!

Sterk spel in mooi vormgegeven voorstelling. Marijke Schermer heeft een prachtig stuk geschreven, extra gewei voor haar. De tomaat is voor te weinig publiek; bij zoiets goeds moet het volzitten. Gaan zien!

Wow, een echt toneelstuk, met een begin en einde, personages die ontwikkelingen doormaken, symbolen, een echt decor, opkomsten, dubbelrollen… En een prachtige tekst, niet van Tjechov, maar van Marijke Schermer, oprichtster van Berend en het Been, lees ik in de folder. En wat een geweldige acteurs, vooral Maria Kraakman en Nina Deuss als de onafscheidelijke pianospelende zussen zijn prachtig. Terecht dat deze voorstelling in reprise is gegaan: ga hem zien zolang het nog kan!