Dit was echt heel grappig.
Ik denk dat deze voorstelling leuker is als je eerder iets van die twee zag. Wat deden de stand-ins het goed zeg, qua beweging, maar ook qua stem. Vanaf moment één zag je de Wolf daar staan. Geweldig. Die gast die Kas speelde was ook wel leuk, maar die de Wolf deed… fantastisch.
Erg mooie zinnen ook weer. Leuke effecten. Erg fijne rol van Elders. Mooi gelach. Leuke wijn. Mooi auto-verhaaltje via de “walkie-talkie”.
Tomaat: iets te lang.
Na afloop hoorde ik iemand zeggen “Ik heb het maar uitgezeten, want ik vond het zo lullig om weg te gaan, maar ik vond er geen flikker aan”. Kan ik begrijpen, het is wel iets waar je van moet houden…

“Stand in” is een soort ontnuchteringscursus van vermoeide, theatrale ambachtslieden voor jonge, idealistische podiumbestormers. Zoals altijd bij Kadewe met een flinke dosis grappige en/of snijdende zinnetjes. Hun oude vertrouwde typetjes zijn er ditmaal zelfs in duplo (Rutger Kroon deed een grootmeesterlijke Kas, trouwens). Maar twee uur blijkt te lang voor deze voorstelling, want minutenlang kijken naar niks boeit zelden. En zoveel incrowd grapjes sluit anderen buiten, zeker in een zaal met een overmaat aan theatercollega’s en -studenten. Kortom, niet behorend tot de vermoedelijke doelgroep is mijn ouwelullenconclusie: “Ons Soort Mensen” beviel me beter.