Een mooi stuk dit, gebracht in een origineel kader toch wel. We gingen binnen in een bar waar we voordien en nadien nog iets konden drinken. Iedereen ging uiteindelijk op een stoel gaan zitten en de bar zelf diende ook als decor voor dit stuk van Ger van Veen. Het viel me meteen op dat dit geen makkelijk stuk is om te spelen. Het is een rauw, naturalistisch stuk over de kleine kantjes van de mens. Het café van Marc heeft zijn beste tijd gehad. Zijn vrouw is zwaar aan de drank en hulpje Iris verdient nog wat bij door zichzelf te prostitueren. Op een dag krijgen ze bezoek van een handelsreiziger die hun wereld op z’n kop zet en de vrouwen het hoofd op hol doet slaan.

Het stuk bevat nogal wat emotionele uitbarstingen en die moeten natuurlijk juist zitten en dat was hier jammer genoeg niet altijd het geval. Nochtans werd er door de meeste acteurs op een behoorlijk niveau geacteerd. Vooral de vrouwen blonken uit en ook de acteur die de rol van de handelsreiziger voor zijn rekening nam, kon mij meer dan bekoren. Grote uitblinker echter was Bart Claeys in zijn rol van Ronny, de zwakzinnige klant van het café. Alleen jammer dat café-uitbater Marc dit niveau niet haalde waardoor veel van de emotionele spanningen tussen de acteurs verloren ging. Een gemiste kans wel want het stuk op zich beviel mij wel. Een stuk over echte mensen met hun kleine kantjes. Een stuk ook over wat geld en macht doen met een mens. De belichting had ook beter gekund. Hier en daar stond een acteur in het donker. Mischien was dit bewust of had dit te maken met de locatie. Toch kon ik mij niet van het gevoel ontdoen dat hier iets meer mee te doen was.

Ik heb mij niet verveeld en bij momenten genoten van het spel van de acteurs, maar het stuk heeft mij te weinig geraakt wat uiteindelijk toch de bedoeling moet zijn van dit soort stukken. Eén scène vond ik schitterend en dat wou ik toch ook nog even vermelden. Bijna op het einde van het stuk komt de handelsreiziger het café binnen waar de “bazin” ligt te slapen met een kater van hier tot in Tokyo. De scène duurt meer dan 10 minuten en de eerste 7 minuten wordt er niks gezegd. Goed gedaan en de hele tijd kon je een speld horen vallen in de zaal. Mooi !