Korte, kleine één-op-één performance. Danser legt teksten op een overhead projector, leest voor en beweegt. Iedereen krijgt andere stukjes tekst. Ik kreeg een mooi stukje uit ‘Kaspar’ van Peter Handke over trots en schaamte en de wil om de symmetrie van het lichaam op te heffen. ‘Mijn’ danser maakte dat beeld en de onmogelijkheid van die wens zorgvuldig aanschouwelijk. Bij mij werkte het dus, maar voor anderen was het minder geslaagd. Tsja…