Leuke voorstelling, erg gelachen. Misschien nog iets te braaf? Het werd namelijk nergens écht pijnlijk. Dat je dacht: ‘Oei, nu is ze écht gekwetst/kwaad/hulpeloos/ontredderd/…’

Dansje van Trudy op ‘Paradise’ van Meat Loaf was natuurlijk geweldig (‘Do you love me forever’ ). Met een vollere zaal had dat het verdiende gejoel en geklap opgeleverd.

Tip voor wie nog gaat kijken: lees vooraf ‘De drie zusters’ , dan valt er des te meer te genieten. Mooie vondst is dat de parallel met het toneelstuk van Anton Tsjechov ook is terug te vinden in de vorm van de voorstelling: ‘ik wil naar Moskou, maar ik ga niet’ wordt vertaald naar ‘ik wil naar de wc, maar ik ga niet’. (De weg werd namelijk versperd door een gevaarlijke hond.) Daarnaast is er genoeg ruimte om het over andere dingen te hebben, want elk personage heeft zo haar eigen probleem: een gokverslaving, een gestrande buitenechtelijke relatie of de erfenis van een door het socialisme geobsedeerde vader. Genoeg stof voor een vermakelijke voorstelling die ook nog ergens over gaat.