Nou ik vond er niet zoveel aan. Het kwam allemaal niet zo aan en ik was meer bezig met die verschrikkelijke stoeltjes van het Ha/dW dan met wat die mevrouw allemaal te vertellen had. Zinloze video ook.
Achteraf gelukkig eea wel geduid. Het betrof hier namelijk een vrouwenvoorstelling. Daar kan deze testosteron-machine niet tegenop.

Tsja, ik was dus zeg maar aangedaan en geemotioneerd door deze voorstelling, waarom geen idee, want waar ging het over, mmm. Ik vind Pètra Ardai geweldig eerlijk en hoewel het een monoloog was, verveelde het me geen moment. Video is een moeilijk ding, ik vond het niet altijd even goed, maar het eindfilmpje was wel heel mooi. Lijkt me een goede Lowlands-voorstelling.