Ja wat zal ik zeggen. De “hottest tickets in town”, maar ik ben de voorstelling alweer een beetje vergeten. Iets met Phillip Glass muziek en met 3D projectietjes en een heleboel mensen in de zaal die dachten dat het belangrijk was. Nou jongens, ik hoef geen opera van de 21e eeuw. Voor opera ga ik liever naar ‘Carmen’ en voor de 3D film graag naar ‘Last Nightmare on Elm Street’. Vast minder zen maar wel lekker.

Wat fascinerend dat er kunstenaars bestaan die in een tijdsbestek van vijfentwintig jaar geen enkele vorm van ontwikkeling doormaken. Drie hoeraatjes voor Philip Glass!! Wat het 3D gebeuren betreft, tja, ik had nog nooit zo’n bril op gehad dus dat was leuk. Saai was het natuurlijk wel, maar goed, dat weet je van te voren als je naar Robert Wilson gaat. Vier blikken tomaat voor gedateerde, pretentievolle ouwe-lullen kunst, een geweitje voor de vier zangers.