De Snijzaal. Altijd een genoegen.
Ik vond het stuk weer des Barre Lands, ik weet ook niet zo goed hoe je dat het beste onder woorden kan brengen, maar het is zo. Het verhaal is wel erg goed, al heb ik niet alles begrepen. Martijn stak boven de andere acteurs uit, vond ik.
Verder wel jammer dat er niet zo fijn decor stond, wat ik normaal altijd wel waardeer; met hout en zo. En er kon ook wel wat van de tijd af.
Zeker een gewei voor die verschrikkelijk zure mandarijntjes die naar meer smaakten.

Helaas, aan de rij lag het niet SvdB: ik zat op rij 4, maar het ging mij ver boven de pet. En iemand anders bij mij in de rij zat letterlijk te knikkebollen… Het laatste uur kon ik nog een beetje begrijpen, maar daarvoor snapte ik bijzonder weinig van het verhaal. Bij de Hamle’t was alles glashelder, maar hier had ik lange tijd geen idee wie nou wie had vermoord (toch tamelijk cruciaal). Maar hier en daar erg mooi acteerwerk, m.n. Martijn, Margijn en Vincent.

Nou, dat was vast heel mooi… vanaf rij 3. Op het tweede balkon van de Rode Zaal van de BrGr kwam het allemaal wat minder aan. Een tomaatje voor mij omdat ik te laat in de rij ging staan en een tomaatje voor ‘t Barre Land omdat ik niet echt de noodzaak voel om de schade later in te halen. Een gewei voor een aantal scènes (m.n. van Margijn als Raskolnikov en Martijn als rechercheur) die gewoon heel erg goed waren.