De eerste kanshebber voor de Gouden Tomaat is al weer binnen! Van Hove slaat de plank finaal mis met deze Massacre. De veel te barokke tekst wordt futloos gesputterd in kinderlijk declamatorisch spel zonder enige hint van een interpretatie. Daarbij is de timing in de dialogen sensationeel verkeerd. De vormgeving is als het magazijn van een kringloopwinkel: zonder enige samenhang, laat staan dat het betrekking heeft op de voorstelling. Een nog grotere bron van ergernis zijn de Star Wars-kostuums die het samenraapselige karakter versterken. En dan is er nog de karakterloze participatie van Harry de Wit die af en toe als componist het spel aanstuurt. Dit gaat bij de daadwerkelijke slachtpartij zo ver dat hij als een kikker op een kerkorgel op en neer springt. Deze Massacre reutelt als een stervende man die het allemaal ook niet meer weet.

1 gewei voor Walter en 1 gewei voor Jan. Mijn ogen hebben niets meer te willen, want het oog krijgt alles. De rest moet het helaas met minder doen. Mijn oren zijn na een half uur in de foyer gaan zitten wachten op de rest van mijn lichaam. God wat word ik knettergek van die “muziek” van Harry. En mijn hart en hoofd volgden de oren al snel. Ivo, ik zou graag eens wat voelen. Hij is in al zijn multi-dinges het theater vergeten.

Ik heb het echt geprobeerd. Maar ik kan het niet. Het lukt niet. Ik kan niet van deze mechanische esthetiek houden. Dat vind ik nou echt verkwisting van subsidiegeld. Veel te pretentieus, decadentie zonder dat er iets meer gemeld wordt dan vrouwonvriendelijke uitspraken. Althans, dat is het enige wat echt overkomt. Ja, en de G van Gover, maar die vond ik wel geinig. Ik houd mijn hart vast voor TGA. Ik hoop het beste voor ze. Toch nog een opstekertje dan: een groot gewei voor Lineke Rijxman en Titus Muizelaar die je als enige aan hun lippen weten te kluisteren en die zich met een zekere achteloosheid dapper staande weten te houden in de exorbitante vormgeving. En een gewei voor Harry de Wit, natuurlijk.

Help, Ivo runt TGA en bakt er weinig van. Natuurlijk zijn de kostuums schitterend, maar ja, dat is het dan wel zo’n beetje. De hertaling van Hafid Bouazza is te ontoegankelijk. Erg nobel om allerlei lang verloren gewaande Nederlandse woorden te kennen en gebruiken, maar erg levendig wordt het stuk niet. Massacre is ontegenzeggelijk Ivo-toneel, kil en beeldend. Je houdt ervan of je houdt er niet van. Maar het ergste is dat er zoveel middelmatige en nietszeggende acteurs rondlopen. Alleen de oude TGA garde boeit (een gewei). De rest is saai met als dieptepunt Mimoun Oaïssa die zich te vaak verspreekt. Al met al genoeg redenen voor een nominatie.

Een plaatje om te zien, maar daar bleef het dan ook bij. Wat een verzoeking! Toch een geweitje voor het decor en de kostuums. Maar ik hoop dat Ivo weer snel theater gaat maken.

Mooie voorstelling, zag er schitterend uit en was gedurende een uur meeslepend. Joop Admiraal was prachtig. Maar vooral mooi was de toon die de spelers aansloegen terwijl ze dit gewelddadige verhaal van verraad en onophoudelijke machtsovername vertelden. Ze praatten licht, getimed en ritmisch, inhoudelijk was de tekst misschien niet zo boeiend, maar de klank ervan werd gebruikt voor een zoveelste symfonie (naast die van het geluiddecor, toneelbeeld en kostuums). Het had een groove. Een dik verdient gewei. Een tomaat ook. De scène tussen Muizelaar en Rijxman, die met de geslachtsdaad metaforen. Wat flauw! Dan liever Koot en Bie’s Klicheemannetjes.

De kostuums zagen er in Het Parool zo mooi uit, het deed je denken aan ‘Zinsbegoocheling’ en ‘De Cid’, maar het blijkt maar weer dat mooi op de foto iets anders is dan mooi in de voorstelling. Dat ze dan ook nog uit elkaar vallen is best erg. Ook erg was den muziek van Harry de Wit, vooral veel en hard. De voorstelling bleef allemaal erg statisch en op het podium: vorm, vorm vorm. Een gewei voor Titus Muizelaar die zich er niks van aantrok en gewoon speelde als altijd, maar voor de rest: Oei!