Nieuw gezelschap brengt een bewerking van Paul Auster en Peter Handke. Het was interessant, maar viel tegen. Ik vond het lichtgebruik erg mooi en het muziekgebruik spannend, maar dan heb ik het niet over de Soundgarden en Living Colour nummers die meegebruld werden door speler Casper Gimbrere, die ook aardig kan drummen, maar dat wisten we al van TGA, waar hij volgens mij niks anders deed dan muziek maken. Het probleem van de voorstelling vond ik dat het drama van de jongen die opgesloten in zijn kamer met zichzelf in de knoop zit, nauwelijks voelbaar werd. Waarom? Ik vind door het spel, dat niet genoeg overtuigt, het blijft te afstandelijk en te vertellend. Daardoor wordt alles nogal monotoom, wat echter aan het eind vergoed wordt met een mooie climax, die mij wel sterk deed denken aan de climax uit ‘De Bitterzoet’ van Hollandia, maar goed, het werkte.
Eindconclusie: halfslachtig ding, maar niet slecht.