Theater dat in de toekomst speelt en met een soort aliens. Waarvoor geweien want de verbeelding dient te worden gestimuleerd en er is al genoeg kostuumdrama op de wereld. Ook een speciale notitie voor het personage Pinkie, waar ik met veel plezier naar heb gekeken. Tekst is zoals hier al geschreven echt verschrikkelijk, ik was ook nogal afgeleid door de logistiek van al die poppen. Speciale tomaat voor de zichtlijnen in het Ostadetheater.

Een voorstelling van Gnaffel, met ‘meester’ Hol zelf en een actrice. Poppentheater zonder stoffig imago. Maar wat is die tekst niet goed zeg. Ondoorgrondelijk, abstract, verwarrend en geen touw aan vast te knopen. Lelijke taal ook, met soms wat leuke (woord-)grappen erin, maar de twee tomaten zijn voor de tekst. Iedereen die ‘Lef’ nog gaat zien: Probeer geen verhaal te volgens maar geniet van de beelden en het (briljante poppen-)spel. De personages zijn mooi en het manipuleren van de poppen weergaloos. Dàt is ontroerend om te zien en mooi. De vormgeving is wel wat erg strak vind ik maar ook wel weer effectief. Mooi met de rook en projecties enzo. Al met al aangenaam verrast weer door Gnaffel.