De laatste woorden van deze reading zijn: “Ik ben Nietzsche”, uitgesproken door zus Elisabeth. Ze staat op het punt de Führer te ontvangen.

Daaraan vooraf worden in dit verhaal van Vorstenbosch en Houthuysen,een paar bepalende gebeurtenissen uit haar leven (en dat van broer Friedrich) uit de doeken gedaan. Een evolutie van toegwijde zus tot toegewijde nazi-sympatisant.

Interessante stof natuurlijk. Maar in ieder geval in deze vorm niet interessant genoeg on de hele voorstelling te blijven boeien. Het is een beetje brave tekst. En een reading is zelfs met zulke toppers, toch maar een reading.

Althans zo werkte het bij mij.