Er zijn wellicht oorspronkelijker gedachten en diepzinniger teksten denkbaar dan die van “… iets over de liefde”. Maar de poëtische tover die de geamuseerde waarnemer vanuit het hiervoormaals ( een prachtvondst), de tobbende Anna en de schutterende ‘Ndrik ons voorzetten, was geweldig. Ze brachten meer dan “iets” over de cliché’s van de liefde over het voetlicht- ik was kortom anderhalf uur betoverd door Katelijne Verbeke, Peter de Graef en een engelachtige tele-Pepijn Caudron. Het smaakt naar meer.