Hoeveel voorstellingen zie ik wel niet van mensen die gefascineerd zijn door de kerk? Het loopt zelden op iets verheffends uit. Maar nu: Topavond. Brabantse gezinnen in het Veemtheater die bij binnenkomst teleurgesteld constateren dat het geen echt theatertje is. Mooie inleiding over het maakproces, ontroerende voorstelling, waar de noodzakelijkheid vanaf springt. Daarna na-gesprek waar iedereen voor blijft zitten omdat het allemaal zo ingewikkeld en boeiend is. Pastoor geeft in vijf zinnen een haarscherpe analyse van de voorstelling en benoemd de kern van Mime. Binnen 10 minuten hebben we een discussie over de Bergrede, de man naast mij “ziet het geloof met zo’n pastoor weer zitten”. Wauw, je had erbij moeten zijn.