Bij deze voorstelling heb ik gehuild. Vijf geweien dus. Vier Surinaamse dertigers rekenen af met hun verleden. Persoonlijk, diep (! niet gedacht dit woord ooit in de mond te nemen) hilarisch en behoorlijk belangrijk. Ik wou echt met iedereen vrienden worden en voor eeuwig in de zaal blijven zitten. De gezellige sfeer tussen publiek en acteurs vond ik zeldzaam. Was theater maar altijd zo.

Behoorlijk verrassende voorstelling, net zo leuk als de posters! Heel erg leuk; met een soort standup-achtige snelheid vliegen de multiculti grappen je om het hoofd. Razend persoonlijk, soms bijna té, maar met enorm veel relativeringsvermogen. Daartussen weer prachtige interviews, waarin behoorlijk belangrijke dingen worden gezegd. Fijn dat het multiculti-theater niet alleen meer gaat over jong zijn en arrenbie, maar nu ook over dertiger zijn en jeugdsentiment.