Misschien dat ik de voorstelling gewoon niet zo goed begreep, voor hoever er iets aan te begrijpen was…. Want de sfeer vond ik geweldig, de muziek vond ik geweldig en het spel was ook geweldig en toch vond ik het niet helemaal geweldig….Een leuke voorstelling, maar niet alles.

Het voorval was absoluut de aardigste voorstelling die ik op Festival Cement heb gezien. Ik vond het verhaaltje over de man wiens ordelijk en regelmatig leven geheel wordt verstoord best wel herkenbaar. Het ging dan ook een beetje over de moed om het leven aan te gaan, om soms ook eens te kiezen voor iets onverwachts. Een gewei gaat naar de makers van het verhaaltje en het decor. Eentje naar Niels Bjerg voor zijn mooie gitaarspel en de laatste gaat naar de toch wel bijzonder aandoenlijke Maarten Smit die het verhaal heel mooi wist te vertellen.

Mooie krullebollerige jongens maken een klein stukje over een man wiens leven door een voorval ernstig in de war raakt. Het is een lief verhaaltje, misschien komt het van een kinderboek of zo. Decor is schattig en verzorgd, de locatie een prachtige houten zolder en we zitten op rooie kussentjes. Een beetje te lief allemaal, dat gaat een beetje jeuken. Gewei voor de geweldige appel-eet-scène en speciaal goeie gitaarspel.