Alweer een mooie voorstelling in het kader van Cordoba.
Mede dankzij het prachtige personage Subh zat ik er vanaf het begin helemaal in.
Het wordt zo licht en goed gespeeld dat je om de onthoofdingen en andere vreselijke dingen alleen maar kan lachen.
De onthoofdingen werden door mij pas serieus genomen toen Nu’m aan de beurt was. Op dat moment besefte ik pas hoe erg het was wat er gebeurde, terwijl het daarvoor een prachtig sprookje leek.
Het decor en manier van spelen waren goed, ook de tekst is goed en mag van mij een klassieker worden. Na afloop blijf je met een ongemakkelijk gevoel zitten en dat komt niet alleen door de rijst in je haar.