Een prachtig thema en eigenlijk zeer actueel… Hoe mensen veroordeeld worden doordat er wat over hen gezegd wordt.
Een hert voor de prachtige muzikale bijdrage van Mill. Maar de tomaten zijn voor de keuzes van de regie! Het afstandelijke spel raakt nagenoeg nooit. Het geloop/gedoe van de groep acteurs is dramaturgisch zeer goed te verklaren, maar werkt na de zoveelste keer echt op je zenuwen. De videobeelden waren zo duidelijk een verwijzing naar The Blair Witch Project en dat lag zooo voor de hand, dat dat te flauw voor woorden was! Microfoons waren eerder een belemmering dan een toevoeging. En het einde is echt een gemakkelijke oplossing! Jammer dat men niet op zoek is gegaan naar de echte intriges tussen de personages, in plaats van alles te verbloemen met kostuums, decor en videobeelden. En hoe mooi de nummers ook waren… het Engels was echt te afstandelijk. Het stuk duurde sowieso te lang, maar door deze tekortkomingen was het een foltering!