Dit nieuwe Neanderdal is niet alleen toneel spelen en toneel bespotten, het is ook nog eens een perfect uitgevoerd overzicht van stijlmiddelen. Over de voorstelling van de Warme Winkel ben ik zeer enthousiast. Onder ander door de manier waarop elementen uit het overige oeuvre van Nieuw West in de interpretatie van het zes jaar oude Neanderdal zijn verwekt. Laat ik er maar niet langer omheen draaien, ik vind wat Vincent Rietveld en Harpert Michielsen in Neanderdal laten zien briljant. De monoloog A Hard Days Night door Guido Pollemans daarentegen kan me niet boeien. Of dat komt door die keurige zwarte schoenen van de skinhead of omdat de tekst te gedateerd is, ik weet het niet, maar in deze vorm vind ik de herneming van het zestien jaar oude A Hard Days Night een overbodige voorstelling.

Wat een vette avond!! Guide Pollemans met zijn monoloog hard days nights erg goed gespeeld,maar een beetje onzin om zo’n gedateerd stuk heroptevoeren. Skinhead-politiek is uit de mode als je het mij vraagt. Een tomaat en een gewei daarvoor. Maar Maar Maar…wat een vette show bracht de Warme Winkel daarna. Een remake van Neanderdal met extra nieuw west teksten en parodieën. Ze braken te tent af, Harpert Michielsen en Vincent Rietveld(te gek speeld) sloopten tuinstoelen en smeten ze tegen de muren van het fris verbouwde theater van Amersfoort, aan het einde eieren gooien door het publiek op een vmbo’er. De meeste eieren kwamen in het grid en vielen opdatzelfde publiek. Wie het ei kaats kan hem terug verwachten. Nou ja maar een paar voorbeelden van een avond om niet te vergeten. Rainer Maria was geniaal, maar dit was theater zoals het hoort: Schokkend en rauw zowel in vorm als inhoud, gewoon totaal aan de hand theater!