Een voorstelling over tijd, op alle mogelijke manieren. Je zou zeggen: het gaat er net te vaak over. De voorstelling is een bewerking van een roman, wellicht voelt het daarom ingedikt aan.
Toch is het decor heel lekker, transparant, evenals het spel. Het uur en 50 minuten gaan vlot voorbij, met aan het einde een moraal die ik wel pik. Misschien niet een hele bijzonder voorstelling, maar zeer zeker de moeite waard.

een lekker decor met veel verschillende niveaus en daarin voor elke speler zijn / haar eigen plekje: iedereen is uiteindelijk alleen en slachtoffer. sterk ingeleefd spel, gewoon lekker goed acteren zonder relativeren: een ontroerend verhaal ontroerend mooi vertellen. Moet ik het daarom ouderwets vinden? Donder op! Bij de premiere zat de voorstelling al lekker op ritme. Rare gewoonte trouwens om de rolverdeling niet aan te geven: alleen wei meespelen worden genoemd, maar niet wie welke rol speelt.