Wij, mijn vriendin en ik, moeten wat kwijt. Wij vinden dat Andre Joosten en Uri Rapaport genomineerd moeten worden voor een vormgevingsprijs. Wat zij samen laten zien is van zulke schoonheid en zo divers, zo vernieuwend, dwingend en zo homogeen met de getoonde dramastijl, maar tegelijk zo ongelooflijk verschillend dat het lijkt of zij zich voortdurend vernieuwen en openstaan voor hedendaagse stijlinvloeden en tegelijk een eigen pad inslaan. In korte tijd zagen wij Lolalola (het Vervolg) en Gloed (Thierens). Deze totaal verschillende voorstellingen krijgen vleugels door wat deze beide heren aan stijl en kenmerken achterlaten, maar wat zo verbluffend is, is dat beide voorstellingen in stijl in niets maar dan ook niets op elkaar lijken, alsof zij volledig opgaan in een visie of een stijl. Ze versterken elkaar in een ongelooflijke eigen stijl en signatuur.

Wat een straf. Nog nooit een voorstelling gezien die zo traag is. Een uitverkochte zaal (dat dan weer wel) vol met grijze dakduiven, (niets tegen onze oudere medemens) dus niets anders dan gekuch en gehoest. Dan de prestaties van de acteurs. In 1 woord matig, wat zeg ik, erg matig. Kortom geen aanrader. Ik was erg opgelucht dat deze marteling voorbij was.