Eerder zagen we heel mooie voorstellingen van Antigone. Dit keer ging het mis.

“Feydeau” is een poging om van boulevardtoneel een straffe komedie te maken - begrijp ik van Bart Meuleman. Dat is in zoverre gelukt dat dijenkletsers en klappende deuren ontbreken. En de pinkanterieën hebben een andere vorm gekregen.

Maar verder?

Mij deed het denken aan een poging om Tatra auto’s bij de tijd te brengen door van drie oude wagens één nieuwe te maken en die dan wat te pimpen. Resultaat: niet retro,niet modern en niet veilig op de weg.

Met respect voor de poging en de spelers, nee, Feydeau is het niet (meer).