Een groot spektakel met 60 spelers brommers en auto’s, rook en vuur en een groot prachtig fabrieksterrein waarover 200 man publiek met tribunes en al verreden wordt. Brein achter dit alles is vormgever Sjoerd Wagenaar, en dat doet ‘ie goed, vormgeven. Het contrast in spelprestaties is vaak pijnlijk; veel amateurs tegenover 2 professionele acteurs. De tekst is van Jan Veldman, die helaas buitensporig veel naar zichzelf verwijst. Faust is fabrieksdirecteur (gespeeld door Menno Stijntjes > gewei voor zijn prachtige waanzin-scene) die na zijn ziel verkocht te hebben aan de duivel terecht komt in de hel, en uiteindelijk toch toegelaten wordt tot de hemel. Die omslag aan het einde komt volkomen uit de lucht vallen. Prachtig vond ik god en de duivel die twee mannetjes in overall zijn die overal tussendoor scharrelen, achter de feiten aan. Al met al is het een bijzondere voorstelling die diep gewordteld is in de omgeving (Ter Apel), dat is voelbaar in het publiek en bij de spelers. Bijzonder.