Moeilijk. Er wordt een verhaal verteld van een man die een wereldreis gaat maken met een speciaal schip. Zijn vrouw blijft achter met de kinderen en de organisator. Laatstgenoemde ziet zijn kans schoon en dwingt de vrouw het bed met hem te delen. Plots is de schipper spoorloos en vanaf dat moment belanden we in deel twee van het verhaal. Het verhaal van de schipper. De aantrekkelijk ogende man die uitvaarde, is veranderd in een kluizenaar die schijnbaar grijnzend of achterdochtig een kom soep zit leeg te lepelen. Hij vertelt in een boeiende monoloog zijn verhaal. Wat er allemaal mis ging. Hoe het plan ontstond om de reis te gaan faken. De angsten en zijn eenzaamheid. De tankerschepen en het mannelijk huishouden. De hallucinaties en tenslotte de wanhoop. De voorstelling is slim in elkaar gezet. Het moet niet makkelijk zijn twee verhalen te vertellen die zich feitelijk gelijktijdig afspelen. De enige link die we daarin krijgen zijn de korte radio-gesprekken tussen de schipper, zijn vrouw en de organisator. Die zitten namelijk in deel 1 en 2. Genoeg ingredienten voor een goede voorstelling en toch had ik na afloop een beetje een leeg gevoel. Het komt voor.