Sterk spel van zowel Arjan Ederveen als Joop Admiraal en alle overige spelers. Ik begrijp de totale afkraking niet die sommige recensenten deze voorstelling meenden te moeten aandoen. Het stuk zit goed in elkaar en is wel degelijk om te lachen. Het is een rasechte Ederveen en dat is echt iets om naar toe te leven.

Dit is een echte Arjan Ederveen-voorstelling en ik heb me prima vermaakt. Hij zet zijn karakter niet zo subtiel neer als in ‘30 minuten’ maar dat heeft waarschijnlijk met het medium te maken. Je moet van zijn humor houden. Ik heb enorm gelachen om allerlei scenes, bijvoorbeeld hoe hij tijdens een interview toespelingen maakt op het boek dat hij eigenlijk wil schrijven en hoe de bouwvakkers het hoofd op hol wordt gebracht als de verhalen uit het sigarendoosje worden voorgelezen. Ook het hallucinerende einde is herkenbaar als Ederveen. Kortom, prima voorstelling.

Aardige komedie, op en top Ederveen, met Joop Admiraal als onovertroffen vriendin. Lesbiaans licht, met hoogtepunten én zakken. Verhaal overstijgt zeker het niveau van een niemendalletje.
En de vraag die bij Moose e.a. gesteld wordt of gesubsidieerd theater geen komedies mag maken en ‘leuke’ voorstellingen allean vrij geproduceerd mogen worden? Bah, vanwaar toch die merkwaardige zuurheid: wat een calvinisme. Wat niet gesubsidieerd zou moeten worden zijn de truttige, allang uitgespeelde, overbodige stukken. Maar ach, als die briljant ambachtelijk gespeeld worden is er toch ook geen man overboord? En zonder die stukken zou er toch niets zijn om je tegen af te zetten?
De tomaat is voor de ‘grappen’ die te makkelijk of te plat waren. Die waren niet noodzakelijk en ontkrachten alleen het tragi-komische.

Ik sta te kijken van al die tomaten!
Arjan Ederveen is nou eenmaal Arjan Ederveen, dus je weet wat je van hem kunt verwachten. Het spel en de tekst zijn geestig, en ook heel herkenbaar voor degenen die de kinderboekenwereld kennen.
De uitgeefster van Raymonde de Kuiper is naar het leven getekend.
Joop Admiraal is natuurlijk de betere acteur; het was zelfs zo dat ik hem de eerste seconden niet herkende toen hij elegant gekleed het podium op schreed.
Ook het verbouwen van de boerenhoeve tot enge nieuwbouwwoning vond ik een vondst.
En geen pauze, een voorstelling van 8.15 tot 21.45, geweldig!

Arjan Ederveen heeft zichtbaar plezier als hij zich in vrouwenkleren hijst; het woord ” vrouwenhaat ” dringt zich op als hij een persiflage van een vrouw doet, je moet je best doen je als vrouw niet beledigd te voelen.
Leuk? Geloof ik wel zo bedoeld, maar ik kon de humor niet ontdekken. De eerste keer van mijn leve dat ik uit een toneelvoorstelling ben weggelopen!
Dat dit als serieus theater wordt geafficheerd! En dat gerard-Jab Rijnders en Joop Admiraal hieraan mee willen doen…

Ik ben voor het eerst van mijn leven weggelopen uit een theatervoorstelling. Wat een onvoorstelbare platheid! Ederveen als verklede vrouw haha wat leuk. Hij komt geen moment verder dan een platte travestiet. Schandalig zo weinig integriteit hij in die rol weet uit te stralen. Ik ben ervan overtuigd dat hij ons als publiek niet serieus neemt als hij denkt op een dergelijke manier een vrouw kan neerzetten. En dan zo’n scene met die vlieg die je al ver van te voren ziet aankomen. Lachen!
Langer dan 20 minuten heb ik het niet volgehouden; ik heb kennelijk een totaal andere voorstelling gezien dan de professionele recensenten. Maar ja Rijnders en Admiraal hè, die staan boven elke verdenking. Maar dat die op deze manier met Ederveen willen werken, dat gaat echt boven m’n pet.

Er zullen wel heel wat tomaten gegooid worden de komende week (is dit nou het gesubsidieerde toneel, te plat, een gezelschap als TGA dat zich hieraan waagt, waar is de hand van Rijnders etc. etc.); maar mag ik toch opmerken dat ik een paar keer heel erg hard heb moeten lachen? Het stuk wat Ederveen bedacht (er staat “idee” in het programmaboekje….) is eigenlijk niet meer dat een uit de hand gelopen aflevering van 30 minuten. Het stuk duurt alleen anderhalf uur en dat is wat lang. Veel grappen zijn te leuk terwijl ze de handeling en het drama (wat wel degelijk aanwezig is)wel erg ophouden. Kill your Darlings zou ik zeggen.
Het acteerverschil tussen Admiraal en Ederveen is enorm; de laatste lijkt zijn rol geen moment echt serieus te nemen en blijft wel erg hangen in de Annie M.G. verkleedfase. Admiraal daarintegen speelt een loeder van een vrouw op een tedere en absoluut geloofwaardige manier. Ik heb met bewondering naar hem zitten kijken. Gallis zorgde voor een sfeervol Joop van der Ende achtig decor. Raymonde de Kuyper was gewoon weer heerlijk Raymonde de Kuyper.
Het was allemaal niet hoogstaand en geweldig, maar ik heb me anderhalf uur prima vermaakt. Alleen al Joop Admiraal met een kaasplankje die redt wat er te redden valt is een reden om toch maar een kaartje te kopen.