Dreamgirl, the Trip is niet echt theater. Schrijver Ernest van der Kwast draagt zijn tekst (over een jongen die verdwaald raakt in de pornowereld) voor vanachter een katheder, begeleid en onderbroken door wonderkind en componist van de muziek Joey Roukens op vleugel en keyboard en een zangeres en een band. Ik heb mensen gesproken die nog nooit zoiets slechts hadden gezien en mensen die het hartstikke goed vonden. Ikzelf vond de tekst erg vermakelijk (gewei) en goed voorgedragen door van der Kwast (nog een gewei). De combinatie met de muziek werkte af en toe ook erg goed (gewei), vooral als het stuk zijn climax bereikt. Jammer was dat het geheel wat statisch was omdat er in het geheel niet in werd geacteerd (tomatenpuree), nog jammerder was dat de zangeres niet kon zingen (tomatenpuree 2).