Regisseur Jules Terlingen in een interview op de website van Würz: ‘De voorstelling Death Is What Happens While You’re Busy Making Other Plans is zo’n project dat bij de Appel niet zou kunnen. Misschien over een paar jaar, als het publiek daar een beetje gewend is geraakt aan andere voorstellingen dan ze daar nu krijgen te zien.’ Beste Jules, het valt te hopen dat dat achterlijke Appel-publiek NOOIT aan jouw shit hoeft te wennen. Een regisseur die een voorstelling durft te lanceren als DIWHWYBMOP heeft zich voor de heel de rest van zijn artistieke leven grandioos gediskwalificeerd. Exit Jules. Een verhaal (verhaal? een vergaarbak van allerlei traag, stompzinnig en afstotelijk gedoe over een deejay en zijn nachtelijke avonturen met jonge meisjes) waar NIETS boeiends of spannends aan is, een verschrikkelijk houterige acteur (Ivar van Urk), een… Ho! ieder woord eraan gewijd is een woord teveel. Zielig voor actrice Roos Drenth (die misschien best iets kan, maar hoe bezienswaardig is iemand die onhandig met een stapel matrassen heen en weer moet slepen en die verder alleen maar kletspraat mag uitslaan?). Gefeliciteerd, Jules, je hebt de Gouden Tomaat dik dik dik verdiend.