Waarom Werner Schwab spelen als je niet weet waarom dit stuk is geschreven en het dan hier naartoe halen terwijl het een lokale aanklacht is, dit gevoel blijft er over na een avond in Maastricht waar ik mij zeer heb lopen ergeren aan totale onkunde van een regisseur of dramaturg. De actrices lijken van alles te willen redden. Ze kakelen als kippen zonder kop en hadden net zo goed het telefoonboek kunnen voorlezen. Soms best aardig maar ver verwijdert van Schwab. Het decor is een aardige vondst maar rode rozen rood verven en niet weten waarom is niet echt boeiend. Een zeer slechte avond gehad en ga voorlopig maar niet meer naar Maastricht

Een flinke scatologie was Werner Schwab, de Oostenrijkse schrijver van De Presidentes, niet vreemd. Dat blijkt eens te meer na het zien van de uitvoering van Het Vervolg. Het stuk speelt letterlijk op het toilet, waar 3 toiletdames tussen stront en pies staan te zwammen over hun nietszeggende bestaan in een over-christelijk, walgelijk fatsoenlijk en totaal verkankerd Oostenrijk; een Oostenrijk dat haar intellectuele luister heeft verloren en is vervallen in banaliteiten. Een vreemde keuze, dit briljante en ontzaggelijk snedige stuk van Schwab. Niemand kan natuurlijk verbieden dat dit stuk buiten Oostenrijk wordt uitgevoerd, maar aldus geserveerd in een Maastrichts theater vraag je jezelf af of de actrices die staan te spelen zich bewust zijn van de eigenlijke lading van deze aanklacht tegen de bekrompen Oostenrijkse samenleving. In het Oostenrijk van Schwab (overleden in 1994, aan een alcohol vergiftiging) was dit een schandaalstuk en hier verzandt het stuk in geneuzel waarvan, van tijd tot tijd, alleen het absurdisme overeind blijft. Geen spanning, toneelspel op de automatische piloot, geen tegenkleuren. Om verdrietig van te worden, ware het niet dat het stuk geweldig is (hoe vreemd de keuze ook lijkt), evenals het decor met al zijn waterballet (1 gewei). Ook het personage Marietje wordt bij tijd en wijle grappig neergezet (waarvoor 1 gewei). Helaas wekt het geheel de indruk dat de makers niets van Schwab hebben begrepen en wordt het stuk niet anders dan een stuk over 3 toiletdames op een toilet en in die zin oninteressant (3 tomaten).

Wat een vreselijke draak tenzij je van poep en pies houdt.