Een geheel andere voorstelling dan de vorige die ik gezien heb van dit gezelschap. Er is gewerkt vanuit een bestaande tekst, en in plaats van een vrij vrolijk geheel met veel mensen, was het nu beperkt tot 4 spelers. En zwartgallig, erg duister allemaal. Teksten, vormgeving, sfeer. Toegegeven, de voorstelling was ook gevuld met humor, maar het gedrukkende gevoel was erg mooi neergezet, en ook versterkt door de muziek die live was. De voorstelling is gesitueerd in een afgelegen dorpje, waar twee broers constant ruzie maken, en waar de plaatselijke alcoholische pastoor zijn kudde niet op het rechte pad krijgt. De scène waarin de pastoor besluit een einde aan zijn leven te maken door zich in het plaatselijke meer te verdrinken, was heel erg mooi: terwijl de pastoor zijn afscheidsbrief voorlas werd hij natgegoten door water uit zijn drankflessen. Prachtige scène, en had ook een prachtig einde geweest van de voorstelling. Alleen ging hij daarna nog best een tijd door. Met een scène die ook wel leuk was om naar te kijken, ook weer gevuld met zwartgallige humor, maar die voor mij de voorstelling minder krachtig maakte. Vandaar de tomaat.