ik vond vooral de rol van de muzikant indrukwekkend. Een balans, een evenwicht; de glansrol van de voorstelling! de gewijen voor hem. De tomaten voor de andere spelers, behalve Noel s keulen was wel te trekken. letterlijk dan. wat een lekker ding!

mooi gespeeld en vormgegeven
wat ik moeilijk vond waren die stuk of wat stamgevoelens
beetje veel, beetje iedereen moet wat moois zeggen dat diep is,
is een keuze van de schrijver, die tegen het eind van de voorstelling net iets te is. Toch blijf ik erbij, komt zeker door het spel ofzo.

typisch zo’n voorstelling die ik me over een jaar nog herinner, waar ik nog wel eens aan terugdenk, en die ik misschien nog wel een keer ga zien.