Beetje een doorsnee-Growingup-voorstelling: leuke acteurs en een script met een paar aardige ideeën, maar te vlak om lang te boeien. Het lijkt wel Prozac-toneel; geen dieptepunten, maar ook geen echt drama. Dus moet de toeschouwer het doen met een aardig decor (ook een first voor Growingup ;-) en een vers geruimde kip. O ja, en muziek. Die was nogal in-your-face, dus daar moet je dan ook wat van vinden. Maar wat?