Vijf geweldige akteurs in een stuk van Mike Leigh. Ik moet zeggen dat ik dan wel kijk met in mijn achterhoofd zijn films (Naked, Secrets en Lies, Career Girls), dus ik wel een punt verwacht. Het komische gedeelte in de voorstelling liep natuurlijk goed, met hier en daar een schmier (waar metname Mijs Heesen een handvol van heeft) maar ik verwachte dat het wel om zou slaan, want de sneuheid van de personages was al zo aanwezig. Maar het kwam niet. Er kwam wel een tweetal te nare gebeurtenissen; één sterft, vier gaan er nauwelijks mee om. Maar je wordt als publiek niet medeplichtig, of met iets opgezadelt waar je niet mee wil worden opgezadelt. Daar lagen wel kansen, om het genadeloos te laten omslaan; van de komische kant van de sneuheid van personen die hebben wat ze willen en het niet zullen krijgen- die moet tragisch worden. Ik wil niet meer lachen, ik wil janken verdomme. Zijn deze akteurs dan inderdaad bezig met het verlies van subsidie? Nee, da’s flauw, maar kut - ik ga weg zonder dat er echt iets binnen is gekomen. Terwijl de onderwerpen ook in deze jaren nog wel boeiend zijn.
Mechanismen in sociale omgang - en beperkingen daarvan; leven met iemand waar je niet mee wil leven; eenzaamheid… maar ja.
Ik ben na de voorstelling alleen maar bezig met de vraag waarom het niet lukte die avond, niet met het stuk Abigails Party. Da’s jammer, ‘t is een mooi stuk.

De dag na de cultuurnota een getroffen gezelschap bekijken is altijd spannend. Ze hielden zich goed, maar toen er onaangepaste ouderen in de zaal bleken te zitten die commentaar maakte op het roken op toneel, lieten ze zich gaan. Hoewel het kostelijk om te zien was, realiseerde ik me naderhand dat de twee bezoekers echt buitengewoon arrogant en onbeschoft zijn behandeld. Ik zei het al; de dag na een cultuurnota naar het theater gaan altijd spannend.

Ik was erg te spreken over de muziekkeuze van het gezelschap. Ook de salontafels konden mijn goedkeuring wegdragen. Helaas was het stuk zelf totaal niet boeiend. Gaap gaap. Gelukkig bracht een sputterende dame op rij 1 daar verandering in. Of de acteurs niet wilden roken en ze was niet van plan haar mond te laten snoeren. Ze gaf de acteurs van jetje, en de acteurs gaven haar van jetje, en vervolgens gaven de acteurs elkaar van jetje. En zo werd het een hele olijke avond.