oude meuk

Festival

Het Theaterfestival 2002

In totaal zijn er 31 Minirecensies geschreven op Het Theaterfestival 2002. Dit zijn de laatste 10.

pagina 1 - volgende >

En toch wil ik nog iets schrijven over deze voorstelling. Waarom? Omdat het de meest indrukwekkende voorstelling is die ik heb gezien tijdens dit nog maar net begonnen en nu al barre toneelseizoen. Ook al was het een reprise-voorstelling. Wat een prachtig spel; van alle acteurs, maar vooral van Thomas Thieme van wie ik veel meer wil zien. En het is waar. Ik heb een derde van de voorstelling niet kunne verstaan, maar door de absolute overtuiging waarmee de voorstelling gemaakt is, zijn zelf die scenes me bij gebleven.
(RH, gezien 14/9/02, tijdens Het Theaterfestival)

Onzin op grote schaal. Eurosoep. Pretentieus gewouwel. King Lear is king Lear en dit geëxperimenteer met grapkens en grollekens, een liedje hier een danske daar draagt heus niet bij tot het "schrijnend" resultaat waar hier zo graag mee wordt gekokketeerd. Perceval recycleert truuks die hij jaren geleden met de Blauwe Maandag Cie meesterlijk hanteerde dankzij de acteurs. Nu zien we slechts kopieën van de meesters van weleer.
(KK, gezien 11/9/02, tijdens Het Theaterfestival)

Wat een stom idee om deze voorstelling in de Stadsschouwburg Amsterdam neer te zetten! Zeker een leuk grapje over lage en hogere cultuur ofzo. Het schijnt de hit van de Parade te zijn geweest, maar ik vond het erg ouwbollig. Flauw en met weinig kloten. Doe het dan echt bloot.

FB gezien: 16/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Veel van de hilariteit van de pies- en poephumor ging verloren in een zaal vol volwassen. Maar er was des te meer ontzag voor de poppen waar Mathieu Güthschmidt zich met alle liefde door laat wegspelen. Decor en soundtrack hadden iets te veel gedoe, waardoor het soms wat flodderig was. Maar verhaal was glashelder en tja die poppen, die zijn echt geweldig.

FB gezien: 15/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Wat een lieve en mooie voorstelling. Vormgeving en regie halen het maximale uit het draaischijf-toneel. Met zeer veel liefde voor detail (de geur van uien en worteltjes die uit de kokende pannetjes de zaal in drijft) en gevoel voor wat al honderd jaar werkt in het theater. Een heerlijke 'Jan Klaasen achter je'-voorstelling, die ook nog over iets gaat. En dat voor best wel kleine kinderen. Erg goed.

FB gezien: 14/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Wat een merkwaardige avond was dit. Ik vond het een erg mooie, ontroerende voorstelling. Prachtig spel van Thomas Thieme, mooie gedachten over wat geheugen, logica en trouw is. Wat ziekte in een familie kan doen. De andere helft van de zaal had besloten dat ze naar een cabaret-voorstelling zaten te kijken en moesten om alles gieren van de lach. Komt dit door Jan Bijvoet en 'De Krippel', komt dit omdat het zaterdagavond was? 'k Heb geen idee, maar het was niet mijn ideale publiek beste BV. Tomaten voor de lachers en voor die mobiel die maar af bleef gaan.

FB gezien: 14/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Hier wordt ik dus gewoon heel blij van. En dan kan het me niks schelen of de dramaturgie helder was, het spel inlevend, het decor inzicht biedend in de psychologie van de personages of de keuzes van de regisseur. Gewoon lekker kijken en klaar.
Het fijnste van Het Theaterfestival, maar dat zal wel ijdele hoop zijn zekers?

BV gezien: 8/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Gezocht: ideaal publiek. Ingangseis: grondige kennis van het begeleidende boekje (een snelle Beckermann-analyse is niet voldoende!); perfect Nederlands-, Duits- en Franstalig; in het bezit van een grondige behoefte aan kontenknijperij; schuwt niet het experiment; kan zonder helderheid; woonachtig in Vlaanderen, Nederland of Duitsland (vergroot het afzetgebied en biedt tevens de mogelijkheid subsidies aan te vragen bij meerdere ministeries); voorliefde voor plastic flora is een pré.

BV gezien: 14/9/02 tijdens Het Theaterfestival

Het probleem bij deze vorstelling is eigenlijk heel eenvoudig: enscenering en tekst liggen zover uit elkaar dat volkomen onduidelijk is waar het nu eigenlijk over gaat. De voorstelling mist de structuur, focus en richting die de tekst duidelijk wel in zich heeft. In plaats daarvan: veel uitvergroot spel, dansjes, muziekjes, liedjes. Dat alles op een energie. En dat is saai.
(MvA, gezien 13/9/02, tijdens Het Theaterfestival)

Tekst van Esther Gerritsen begint sterk, maar halverwege lijkt het alsof ze ermee klaar was. Tweede helft is dan ook nogal voorspelbaar en netjes. Verder vond ik dat er nogal naar geacteerd werd, maar dat zal wel een keuze geweest zijn. Fijne muziek, dat wel.

SvdB gezien: 7/9/02 tijdens Het Theaterfestival

pagina 1 - volgende >