Oud Archief
Wat krijgen we nou? De Appel had de voorstelling 'De gang, de gal en het maal' toch afgelast uit protest tegen de negatieve adviezen van de Raad voor Cultuur en van de Haagse cultuurraad? Maar nu schrijft artistiek leider Aus Greidanus in een ingezonden brief in NRC Handelsblad van 30 mei dat deze beslissing op artistieke gronden is genomen: "De samenstellers en spelers van dit 'gezelschapsproject' kwamen uiteindelijk tot de slotsom dat het product niet aan de gestelde verwachting voldeed. Dat is een bewijs van artistieke moed, zulks temeer wanneer een dergelijke beslissing op een zo ongelukkig moment moet worden genomen."
Dat klinkt toch wel even anders dan twee weken eerder toen zakelijk leider Gerrit Dijkstra in dezelfde krant zei: "Na die klap hadden de spelers geen zin om op het podium de paljas uit te hangen. We liggen midden in de vuurlinie, dan ga je niet op de barricade staan dansen."
Maar ja, wat moeten we dan denken van die theatermarathon, waarin Appel-acteurs en vrienden "speelden om te overleven"? Waarin verschilt dat van "op de barricade staan dansen"? Het is vijf voor twaalf, roept De Appel. Wat kunnen vijf minuten toch lang duren... (15/6/00)
Deze week bedankte het Ro Theater alle medewerkers van 'Ja zuster, nee zuster'. De tournee zit erop. Het moet een feest geweest zijn. Iedereen die de voorstelling heeft gezien is laaiend enthousiast. Hele gezinnen zijn naar het theater gegaan en er dolgelukkig uitgekomen. De generatie van Hetty Blok en Leen Jongewaard en van Pokémon en Buffy zijn bij elkaar gebracht door Rieks Swarte en Loes Luca. Althans diegenen die een kaartje wisten te bemachtigen, iets wat zelfs de Moose-redactie (die niet zo goed in reserveren is) niet gelukt is. We gaan voor de aller-allerlaatse voorstellingen in Carré. Of zou misschien het Theaterfestival...? Nee, voorstellingen die generatieconflicten oplossen zijn nooit zo belangwekkend... (16/3/00)
Johan Simons en Theu Boermans zijn de blufgozers van de klas: nooit wat doen, maar wel altijd een hoger cijfer eisen van de juf. Ze hebben héél véél geld voor hun theaterconglomeraten gevraagd. De HZT/Hollandia Combinatie moet een verdubbeling van de afzonderlijke subsidiegelden opbrengen, terwijl de Art & Pro Trust "substantieel meer" dan een optelsom van de huidige subsidies verwacht. 1 + 1 = synergie, wil Theu ons wijsmaken.
Niks mis mee, zouden wij ook zeggen als we met de Theatermaker zouden fuseren. Nu dreigen Simons en Boermans echter de fusies af te breken als niet aan hun financiële eisen wordt voldaan. Dat getuigt van een gebrek aan strategisch inzicht. De Raad voor Cultuur heeft al laten weten niet te zwichten voor deze poging tot chantage. Mocht de Raad in al haar wijsheid beslissen dat de heren inderdaad recht hebben op het totale budget van het komende kunstenplan, dan is iedereen in theaterland boos op Johan en Theu. Als de heren hun zin niet krijgen, verdwijnen Art & Pro en Het Zuidelijk Toneel. En dat hebben Theu en Johan dan ook op hun geweten.
Johan Simons en Theu Boermans zouden het liefst een klas overslaan, maar voorlopig staat er een dikke onvoldoende op hun tussenrapport. En die laat de juf daar gewoon staan. (9/1/00)
Ger Thijs verdient ons aller steun na de botte afwijzing door de herenclub uit Den Haag. Één regie per jaar is niet meer voldoende voor een artistiek leider die bovendien geacht wordt altijd maar jong en dynamisch te zijn. We hadden hem graag aanmoedigd in zijn lovenswaardig initiatief om hem het vege lijf te redden. Het had ook zo'n mooie subsidieaanvraag kunnen worden. "Er zullen mooie voorstellingen gemaakt worden", zo had het er kunnen staan. "Niet jong, niet progressief, niet allochtoon, gewoon: mooi." Ja, Ger Thijs houdt ervan de dingen bij de naam te noemen. De locatie moet wat afgelegen zijn. Aan de rand van een net iets groter dan gemiddelde gemeente - naast een natuurgebied. Misschien wel erin, mocht dit mogelijk zijn. Dan is het meteen een uitje om er naar toe te gaan. Wij zitten zelf te denken aan Eindhoven, maar Rotterdam is ook goed.
'Het Oude Mannen Gezelschap' doopte Thijs zijn gedroomde samenwerking met Gerardjan Rijnders en Frans Strijards. Wat ons betreft mogen Leonard Frank en Erik Vos ook meedoen, maar we stellen een andere naam voor: 'De Ouwe Lullen Club'. Dat bekt lekkerder en geeft blijk van tong-in-wang gevoel voor humor, dat je natuurlijk wel nodig hebt als oude man in het theatervak. Wij voorzien echter twee problemen voor het nog op te richten gezelschap. Ten eerste heeft Thijs volgens ons niet echt het relativeringsvermogen dat bij zijn functie als artistiek leider van de Ouwe Lullen Club past. Waarschijnlijk zal hij door lolbroeken Frans en Gerardjan opnieuw worden gewipt. Ten tweede: Het Toneel Speelt. (27/12/99)
Albee bij de Plantage, dat is, hoe je het ook wendt of keert, een belevenis. Eigenlijk heeft Hanneke natuurlijk niet zoveel met toneel, maar voor deze reus van het na-oorlogs theater maakt ze graag een uitzondering. En ik ook. De Plantage heeft de laatste tijd mijn belangstelling verloren, te gezellig, maar Albee zie je niet iedere dag, dus zodoende bevond ik mij in de studio op deze gedenkwaardige dinsdag samen met een groot deel van mijn schoolgenoten. "Niet ons normale publiek", merkte Hanneke op: "Jullie zouden hun kleinkinderen kunnen zijn." Je zou je kunnen afvragen waarom er überhaupt publiek bij moet (en waarom wij zo gek zijn om te gaan). De gast krijg je toch niet te zien, die zit met zijn rug naar het publiek en het gesprek kun je niet volgen omdat je teveel wordt afgeleidt door de cameramensen, opnameleiders en ander personeel. Ja, ik zal het moeten toegeven; de enige reden om te gaan is toch de kleine kans met je kop op tv te komen en natuurlijk zal ik zondag kijken om te zien of ik in mijn missie ben geslaagd.
Over Albee ben ik niet zoveel nieuws te weten gekomen. Hanneke is waarschijnlijk de minst geschikte persoon om hem te interviewen, en niet vanwege haar gebrekkige engels, maar omdat theater haar eigenlijk niet interesseert. Eigenlijk weet ik nu alleen dat hij een hekel heeft aan sigaretten (een rechtgeaarde Amerikaan). In de studio was geen asbak te bekennen. En zonder een blauwgrijs rookgordijn is de grand-café-sfeer natuurlijk ook ver te zoeken. Echt gezellig werd het pas na afloop, in de kroeg, met een sigaret. (3/10/99)
MvA.
In februari werd in Den Haag een nieuwe commissie geboren. Zij kreeg de naam Cultuur en Fiscus, Cox Habbema werd voorzitter en de opdracht was te onderzoeken hoe investeren in kunst aantrekkelijker kan worden voor particulieren.
Nu, zeven maanden en een heleboel belastinggeld later, komt de commissie met haar conclusie: investeren in kunst moet aantrekkelijker worden voor particulieren! Is dat het enige? Nee, die ene fiscale regeling die nu voor film geldt, moet ook van toepassing worden op andere kunst. Voor dit staaltje betaald niets doen op staatskosten gunnen wij mevrouw Habbema een dikke 9. (25/9/99)
Dat klinkt toch wel even anders dan twee weken eerder toen zakelijk leider Gerrit Dijkstra in dezelfde krant zei: "Na die klap hadden de spelers geen zin om op het podium de paljas uit te hangen. We liggen midden in de vuurlinie, dan ga je niet op de barricade staan dansen."
Maar ja, wat moeten we dan denken van die theatermarathon, waarin Appel-acteurs en vrienden "speelden om te overleven"? Waarin verschilt dat van "op de barricade staan dansen"? Het is vijf voor twaalf, roept De Appel. Wat kunnen vijf minuten toch lang duren... (15/6/00)
zie ook: Kort Nieuws: VNG, 15/5/00
en ook: Kort Nieuws: VNG, 17/5/00
en ook: Kort Nieuws: Volkskrant & NRC, 30/5/00
en ook: De Selectie: 'De Appel 5 vóór 12'
en ook: www.toneelgroepdeappel.nl
en ook: Dossier Cultuurnota
| 'Ja zuster, nee zuster' | 9 |
zie ook: Kort Nieuws: AD, 2/3/00
en ook: Kort Nieuws: Volkskrant 28/2/00
en ook: Kort Nieuws: AD, 18/6/99
en ook: Minirecensies: 'Ja zuster, nee zuster'
en ook: De Selectie: 'Ja zuster, nee zuster'
en ook: Minirecensies: 'Hondje'
en ook: IN: Honden
| Johan Simons en Theu Boermans | 2 |
Niks mis mee, zouden wij ook zeggen als we met de Theatermaker zouden fuseren. Nu dreigen Simons en Boermans echter de fusies af te breken als niet aan hun financiële eisen wordt voldaan. Dat getuigt van een gebrek aan strategisch inzicht. De Raad voor Cultuur heeft al laten weten niet te zwichten voor deze poging tot chantage. Mocht de Raad in al haar wijsheid beslissen dat de heren inderdaad recht hebben op het totale budget van het komende kunstenplan, dan is iedereen in theaterland boos op Johan en Theu. Als de heren hun zin niet krijgen, verdwijnen Art & Pro en Het Zuidelijk Toneel. En dat hebben Theu en Johan dan ook op hun geweten.
Johan Simons en Theu Boermans zouden het liefst een klas overslaan, maar voorlopig staat er een dikke onvoldoende op hun tussenrapport. En die laat de juf daar gewoon staan. (9/1/00)
zie ook: Kort Nieuws: NRC, 5/1
en ook: Moose Spreekt over de Fusie
en ook: BuitenMoosers over de Fusies
en ook: Parool & VNG, 28/9 & Volkskrant 29/9
| Ger Thijs | 4 |
'Het Oude Mannen Gezelschap' doopte Thijs zijn gedroomde samenwerking met Gerardjan Rijnders en Frans Strijards. Wat ons betreft mogen Leonard Frank en Erik Vos ook meedoen, maar we stellen een andere naam voor: 'De Ouwe Lullen Club'. Dat bekt lekkerder en geeft blijk van tong-in-wang gevoel voor humor, dat je natuurlijk wel nodig hebt als oude man in het theatervak. Wij voorzien echter twee problemen voor het nog op te richten gezelschap. Ten eerste heeft Thijs volgens ons niet echt het relativeringsvermogen dat bij zijn functie als artistiek leider van de Ouwe Lullen Club past. Waarschijnlijk zal hij door lolbroeken Frans en Gerardjan opnieuw worden gewipt. Ten tweede: Het Toneel Speelt. (27/12/99)
zie ook: Kort Nieuws: AD, 16/11 & NRC, 17/11
en ook: Kort Nieuws: Volkskrant, 15/11
| Hanneke Groenteman | 5 |
Over Albee ben ik niet zoveel nieuws te weten gekomen. Hanneke is waarschijnlijk de minst geschikte persoon om hem te interviewen, en niet vanwege haar gebrekkige engels, maar omdat theater haar eigenlijk niet interesseert. Eigenlijk weet ik nu alleen dat hij een hekel heeft aan sigaretten (een rechtgeaarde Amerikaan). In de studio was geen asbak te bekennen. En zonder een blauwgrijs rookgordijn is de grand-café-sfeer natuurlijk ook ver te zoeken. Echt gezellig werd het pas na afloop, in de kroeg, met een sigaret. (3/10/99)
MvA.
zie ook: Kort Nieuws: Parool 13/8
en ook: De Selectie: 'The Zoo Story'
| Cox Habbema | 9 |
zie ook: Kort Nieuws: NRC, 20/9
en ook: Kort Nieuws: AD, 25/2