oude meuk

Regiedagen 2001

Maxirecensie 'De Alchemist'

Tijdens de Regiedagen zal theaterwetenschapper Domenico Mertens recensies schrijven van de afstudeervoorstellingen. Vandaag tenslotte over 'De Alchemist' van Lotte van den Berg. (28/6/01)

Als hij kon toveren...

Met 'De Alchemist' zijn we aanbeland bij de derde en laatste productie van een afstuderend studente aan de regieopleiding van Amsterdam: Lotte van den Berg. Met haar bewerking van Paolo Coelho's boek heeft ze een sprookjeswereld tevoorschijn getoverd die bedoeld is voor kinderen tussen acht en honderd jaar. Dé perfecte verkoeling voor deze zwoele zomeravonden waarop ieder van ons hunkert naar een geliefde, die ons naïef doet geloven in de eenvoud van het leven. 'De Alchemist' gaat dan ook over het luisteren naar je hart, het nastreven van je dromen en het geloven in jezelf.

Het boek handelt over een jonge Spaanse schaapherder, die op zoek gaat naar een grote mysterieuze schat. Onderweg ontmoet hij verschillende, merkwaardige personages om uiteindelijk te belanden bij een alchemist in de woestijn van Egypte. De boeken van de Braziliaan Paolo Coelho moeten ondertussen uitgegeven zijn in alle talen van de wereld. Zuid-Amerikanen zijn nu eenmaal goed in het creëren van moderne sagen, die geen enkel ogenblik angst inboezemen en geschreven zijn in een meeslepende stijl, die ons meer van het leven doet genieten.

Lotte van den Berg streefde met haar productie waarschijnlijk hetzelfde na. In een eenvoudig, onbevangen decor, ontworpen door Anne Habermann, speelden zich improvisaties op het boek af. Windmolens, laboratorium-instrumenten en een strandwachterstoel, die veel bijdroegen tot de vredelievende, kinderlijke fantasie zoals we die allemaal wel eens gehad zullen hebben. (We vergeten uiteraard maar al te graag de immorele zelfzuchtigheid en het daarbij gepaard gaande argeloze sadisme, dat kindertjes ook kan kenmerken.) Voorts zorgden wierook en felle lampen voor een warme, zuiderse sfeer.

'De Alchemist' werd dan ook een staaltje veilig theater; complexloos en eerlijk. Het enige surrogaat voor een eventuele catharsis na de voorstelling waren kinderliedjes in mijn hoofd. Aanstekelijk waren dan ook de acteurs, die vol spelplezier hun koddige personages neerzetten. Sympathiek was het verhaaltje en schattig de algehele vorm. Of Lotte van den Berg met deze voorstelling bewees een idealist of idioot te zijn bleef onduidelijk. Wel proefde men de zoete smaak van theatrale magie en de romantiek om weg te vluchten in droomwerelden.

Om diezelfde reden pasten waarschijnlijk de drie Vlaamse acteurs daarom zo goed in de voorstelling. Zuidelijk Nederlands klinkt nu eenmaal wat dromerig, ongevaarlijk en bij wijlen zelfs poëtisch. Diane Belmans vertolkte het kinderlijke rolletje Ursula, dat maïskorreltjes zaait en spelend op haar mondharmonica wacht tot ze gaan groeien. Peter Seynaeve speelde de verstrooide Poncharello, die met een overslaand stemmetje formules uitdacht om het in de woestijn te laten sneeuwen. Nadat het personage van Ludo Hoogmartens zijn mysterieuze schat, zijnde het meisje Ursula, gevonden had, werden de maïskorrels in een pan gedaan en... het ging warempel sneeuwen.

Domenico Mertens

'De Alchemist' wordt nog gespeeld op 28 juni 2001 in het Rozentheater om 20:00 uur.

zie ook: Minirecensies: 'De Alchemist'
en ook: Profiel: Lotte van den Berg