Profiel: Lotte van den Berg
Geboren: 19 december 1975
Ergste bijbaan tijdens je studie:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik heb niet zo veel erge bijbaantjes gehad; ik heb altijd heel veel geld geleend van de studiefinanciering. Waarschijnlijk was mijn ergste bijbaantje dat ik burito's ging verkopen op De Parade. Ik heb een soort haat-liefdeverhouding met De Parade, omdat ik toch een beetje ongelukkig wordt van de Amsterdamse gezelligheid.
Eerste toneelervaring:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
De voorstellingen van mijn vader. Toen ik zeven was mocht ik mee met de vrachtwagen met een voorstelling naar Luik. Ik vond dat zo'n rare naam en toen kwamen we ook nog langs het plaatsje Zolder. Wat ik daar gezien heb weet ik niet zo goed meer. Het leukst vond ik door de gangen en de trappen op en af rennen en achter het podium mogen komen. Na de voorstellingen gingen we in de artiestenfoyer om koekjes en prik bedelenen, en in de echte foyer ook, hahaha.
Ik herinner me ook wel dingen van de voorstellingen zelf, maar ik weet niet zo goed wat de herinnering is of de video of de voorstelling die ik later zag, of de foto.
Favoriete Route van Rozentheater naar Lindengracht:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Langs de Lijnbaan. Omdat het daar zo lekker koel en donker is met het water, en volgens mij is die ook het snelst. Maar vooral even rustig.
Volgend jaar:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik ga meteen na de diploma-uitreiking naar België. Ik ga bij Malpertuis met Sam Bogaerts een voorstelling maken in een jeugdgevangenis met jongeren van twaalf tot achttien. Ik ga daar drie/vier weken zijn en ook in die inrichting wonen met een actrice uit Brussel en een aantal jonge muzikanten van het conservatorium. De voorstelling is begin augustus.
Ik ben van plan om in september naar de Balkan te gaan. Ik weet nog niet precies waar, ik wilde eerst naar Macedonië, maar ja, dat is een beetje te explosief. Maar heel vaak vraag ik me af wat de zin van alles is dan denk ik moet ik niet gewoon daarheen om een constructieve bijdrage te leveren aan - en mijn enthousiasme en talent daar te gebruiken om mensen stimuleren en te inspireren dingen te doen... Ik wil absoluut wel theater maken; ik ga doen waar ik goed in ben. Ik ben nu met verschillende mensen aan het praten om te kijken wat ik precies ga doen. Ik blijf daar ongeveer drie maanden. En als ik terugkom ga ik een voorstelling maken bij Koos Terpstra bij het NNT. Ik zei eerst tegen hem dat ik terug wil komen en iets met die ervaring wil doen, maar het is misschien ook wel goed om dat niet te doen. Om het te laten zijn wat het is...
Slechtste voorstelling die je gemaakt hebt:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Het is wel grappig, want ik ben nu 'Een verzameling' aan het voorbereiden, waarin ik op de een of andere manier alles wat ik gedaan heb wil laten langskomen. Ik zit er al dagen tegenaan te hikken, dat ik zoiets heb van moet ik dat nou doen; doe niet zo melancholisch. Bij vlagen denk ik dan dat het allemaal vreselijk was, maar als ik dan weer in dat gevoel duik begrijp ik ook weer heel goed waarom ik dat doe. Je moet het blijven relativeren. En als dat dan even vergeet denk ik: dit is tè erg. Ik zit er dus nu middenin: is het te erg of is het juist geweldig? Ik vraag me dat nu eigenlijk over alle voorstellingen af.
Heb je een idool:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Nee... Mijn vader en mijn moeder zijn wel grote idolen, ja. Maar binnen theater? Idool is daar allemaal een te groot woord voor. Ik heb ook nooit idolen gehad.
Idealist of Idioot:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik denk dat ik een idealist ben, maar waarschijnlijk ben ik een idioot. Ik schreef ooit in m'n dagboek: "Ik ben een idealist. Ik zeg het maar hardop, dan is het niet zo erg." Geloven in het leven en vertrouwen op de goede dingen, ik voel wel dat ik dat ben, maar ik denk ook dat dat misschien wel niet mag en daarom wil ik het relativeren. Ik heb heel vaak het gevoel dat mensen dat idealisme truttig vinden of belachelijk of moralistisch. Ik ben er wel bang voor om dat te zijn en om dat te zeggen.
Grootste les van de opleiding:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik kwam er op een gegeven moment achter dat ik het geweldig vond om me heel erg te laten leiden door wat er gebeurde. Dus niet met een vooropgezet idee of met een beeld in m'n hoofd, want dat heb ik sowieso niet. Ik probeer heel erg helder te kijken, bij de acteurs of binnen de groep, en daarop te reageren. De verhalen zijn er al, het is er allemaal al, je moet het alleen op het toneel durven zetten en er een kader aan geven. Ik ben dat op een gegeven moment gewoon gaan doen: erop vertrouwen dat er dingen gebeuren; wat er ook gebeurd: die voorstelling komt er!
Free-lance of eigen gezelschap:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik zou voornamelijk een eigen huis willen hebben; een eigen organisatie waarmee je kunt doen wat je wilt. En of dat nou een werkplaats-achtig iets wordt of dat het alleen maar eigen voorstellingen zijn, dat weet ik niet. De organisatie en het vergaderen hoort daar voor mij heel erg bij. Dat is ook een deel van het idealisme. Ik vond het bijvoorbeeld tijdens het organiseren van de Regiedagen een waanzinnige uitdaging om ervoor te zorgen dat al de studenten betrokken waren. Dat hoort erbij. Dat vind ik ook geweldig om te doen.
Wat trek je aan op de diploma-uitreiking:
(zelfde vraag aan: Marcus Azzini > Olivier Provily > )
Ik ben al met m'n moeder de stad in geweest maar dat is toen niet gelukt. Ik ben op zoek naar een eenvoudig zwart pak. Volgende week is er uitverkoop in de PC Hooft.
Lotte's voorstelling 'Een verzameling' is nog te zien op 26 juni om 20:00 uur in het Rozentheater. De voorstelling 'De Alchemist' is te zien op 27 en 28 juni om 19:00 uur, op de 28e óók om 16:00 uur.
zie ook: Minirecensies: 'De Alchemist'
en ook: Minirecensies: 'Een verzameling'
en ook: MaxiRecensie: 'De Alchemist'