Flink wennen op de eerste avond van De Boulevard. Eerdere jaren gingen we natuurlijk keurig na de voorstelling met de trein terug naar Amsterdam, nu blijven we slapen. Het is de warmste vrijdagavond van het jaar, het bier vloeit rijkelijk en 'Aché Havana' tettert tropische klanken in onze oren.
Veel drank en veel muziek. Zoals dat hoort op een festival. Het blijkt niet de ideale omgeving voor redactionele besprekingen of voor wat voor soort bespreking dan ook.
Het volop aanwezige publiek staat in de rij om achter onze publieksterminals plaats te nemen. Vooral om hun mail te checken of spelletjes te spelen. Oké, de flatscreens zijn geil, maar hebben de mensen thuis geen internet? We hebben er een hele taak aan de mensen duidelijk te maken wat een Minirecensie is of soms zelfs het festival zelf. Een licht aangeschoten maar goedmoedig figuur is stomverbaasd: "Is er ook theater dan?" Verder vinden bierende jongens dat we met een aardappel praten en wij vinden ze dan stom. Gelukkig zijn er ook bezoekers die een Minirecensie schrijven of die wat rondsurfen op de site. Nog niet veel festivalscores, men kijkt de kat nog even uit de boom.
Op zo'n eerste avond gaat iedereen natuurlijk eerst een beetje het festivalterrein bekijken, lachen om de rare poppen van Snuff Puppets en een biertje drinken. Biertjes drinken is een geweldig onderdeel van Boulevard. Dat hoofdsponsor Dommelsch voorop de t-shirtjes staat en Boulevard achterop klopt aardig bij de sfeer op de Parade. Backstage rusten er minder artiesten dan horecapersoneel, de nazit begint pas als de taps gespoeld zijn. Later in ons luxe viersterren hotel lukt het ons om in korte tijd onze krabbels tot artikelen om te werken en besluiten we dat we alles anders moeten doen: gewoon meedrinken.