Verbazing is het woord van vandaag.

Verbaasd was ik niet dat mijn (verstandelijke beperkte) broer nou net deze voorstelling wilde gaan zien. Hij zag een bekend gezicht (Chantal Janzen, deed overigens niet mee en is toevallig op deze dag bevallen van een zoon) in het theaterboekje en dat is een hele goede reden om een voorstelling te kiezen.

Tijdens de premiere schijnt Simone Kleinsma musicalgeschiedenis geschreven te hebben (fijn om te lezen als je Pia Douwes heet). In deze try out was ze ook al erg goed. Voor de pauze zocht ze nog wat naar de juiste spreektoon, maar haar zangnummers waren overweldigend. Ja, dat moet je meemaken, maar verwacht geen vrolijke avond amusement.

Groot Cultureel Erfgoed, dat is wat de Jantjes zijn. De hele zaal galmde samen met ondergetekende het onverwoestbare repertoire mee.

ik ben naar deze voorstelling gegaan doordat ik de aankondiging had gelezen waarin stond dat de voorstelling zo hedendaags was omdat Theo van Gogh de commentaarstem zou heben ingesproken ware het niet

Mamma Mia was geweldig! Muziek, zang, dans, tekst alles was perfect. Het was duidelijk zichtbaar dat iedereen met plezier op het podium stond.

Jeah, een matinee gevoel op een avond, kan dat? Ja hoor gaat u dan toch naar deze voorstelling! Hulde voor de sneeuw, maar wat een ellende kan Het Vak toch zijn, hoe vaak moesten ze dit nu spelen…