Dit is een gave productie.

In a land is een voorstelling zonder tekst met heel veel acteurs. Dat klinkt interessant, maar dat is de voorstelling niet.

De eerste helft was erg luchtig, een soort cabareteske, maar bizarre dialoog, die gestalte gaf aan de wreedheid van Pasolini in zijn jeugd.

Voorstelling met de langste titel die ik ooit gezien heb, langer zelfs dan ‘Ik vond die pan-erotische theorie van Cynthia toch redelijk indrukwekkend’.

Kleine voorstelling over grote gebouwen. Seabra wil zijn wolkenkrabbers en vliegtuigen terughebben van de terroristen en protesteert tegen de besmetting van beelden die eigenlijk heel mooi zijn.

Afgelopen zondag was de voorstelling niet zoals in de andere recensie staat. Vandaar dat ik schrijf. De enscenering lag juist helemaal niet ver van de tekst.