Moose - Erik van Welzen

Transparant, Erik van Welzen (22/06/2005)

Sternalex — Fri, 24 Jun 2005 11:47:47 +0000

Erik van Welzen is 4e jaars student aan de HKU-opleiding Bachelor of Theatre Acting en speelt deze solovoorstelling van een half uur zonder enig hulpmiddel: een man in een lege ruimte, summiere belichting, dat is het. En hij maakt het helemaal waar.Het is een bizarre tekstcompilatie waarin een tekst van Beckett de brommende baslijn vormt. Allerlei citaten en eigen tekstfragmenten (samen met Enver Husicic) worden hier als in een free jazz improvisatieconcert onbeheerst overheen getetterd. Uit het zware gemonkel van een Beckett-figuur treedt een doorgedraaide, hyperactieve idioot naar voren. Zo geloofwaardig als maar kan. Mooi om te zien: de geboorte van een theatertalent. Hij krijgt niet meteen alle beschikbare elanden, want er moet wel wat over blijven voor zijn veelbelovende toekomst.

Baboesjka, Erik van Welzen, HKU (29/06/2004)

Tue, 29 Jun 2004 15:49:59 +0000

Baboesjka was echt te bizar. Ik vind theater geen reet aan normaal. Vooral omdat je vaak een of ander suf verhaaltje door de strot wordt gedouwd. Met een moraal als toetje. Donder toch op. Alsof het publiek te stom is om zelf iets van een voorstelling te maken. Alsof het publiek een collectieve mongool is, die de scenes hapje voor hapje met de paplepel ingegoten moet krijgen. Ik vond dat er heel mooie momenten in de voorstelling zaten. Vooral als de man God uit de deur zet (dat zag ik er in), helemaal alleen overblijft en van pure waanzin de muur te lijf gaat met zijn zijn verfschraper. De scene met de afstandbediening (de zit in mijn kont) vond ik een beetje te. Maar dat is persoonlijk. Baboesjka is een gewei waar je zelf je eigen interpretatie aan kan ophangen. Vijf x!

Baboesjka, Erik van Welzen, HKU (29/06/2004)

Tue, 29 Jun 2004 15:42:00 +0000

Baboesjka wat kan ik zeggen. Zelden zo overspoeld door waanzin. Die Erik, dat is iemand om rekening mee te houden. Zeker in een donkere steeg. Die gast is goed gek! Mijn bewustzijn leek wel een schietschijf voor zijn woorden die hij als scuds de zaal inschoot. Op gegeven moment dacht ik dat ik gek werd. Serieus. Zit je daar in een zaal met twintig man tegenover een kale gast die je hele bestaan in twijfel trekt alsof ie een of andere mentale terrorist is

Mijn moeder zat midden in de voorstelling te huilen, en toen ik haar later vroeg waarom, kon ze niets anders antwoorden dan: “Bluuu…” De hele avond had ze migraine en alleen daarom al geef ik Erik vijf tomaten. Want van mijn moeder blijf je af!