Moose - La Fura Dels Baus

Boris Godunov, La Fura Dels Baus (31/10/2009)

bananashake — Sat, 31 Oct 2009 23:50:24 +0000

Mwaa, wat valt er over deze voorstelling te zeggen. Had er heel veel van verwacht, La fura staat bekent om z’n extreme voorstellingen en hier houd ik wel van. Ik vond de eerste 10 minuten van de voorstelling het spannends. Er was een toneelstuk aan de gang, en je wist dat je ontvoerd ging worden, maar wanneer? Maar de ontvoering vond ik niet heel overtuigend gedaan. De spanning bleef niet zitten en zakte snel weg. Er zatten veel dialogen in, en normaal vind ik dat helemaal geen probleem, maar als ze spaans zijn, en de boventiteling onder de maat werkt, dan gaat dat ook heel snel vervelen. Er zaten wel mooie visuele effecten in, zoals het gebruik van camera’s in de zaal en in de foyer, maar als een voorstelling het daarvan moet hebben. Nee, La fura dels baus heeft me een beetje telerugesteld, Helaas, want het had zo mooi kunnen zijn

XXX, La Fura dels Baus (20/06/2003)

js — Fri, 20 Jun 2003 21:55:24 +0000

Toen ik een klein jongetje was draaide ik nog platen van John Mayall. Een tekstregeltje van een liedje viel me toen al op: ‘While there’s a war, how can you be calling sex obscene’. Zo’n 30 jaar later presteert het Spaanse ‘spektakelgezelschap’ het om rond dit simpele gegeven een hele voorstelling te maken. En dat noemen ze dan XXX. Tjonge! Toegang vanaf 18 jaar. Spannend hè? Het begint met aardige videotrucs. Dan zien we een meisje auditie doen. Binnen enkele minuten heeft ze haar kleren uit en wordt haar op onaangenaam harde wijze te verstaan gegeven dat ze zich ‘gewoon moet laten gaan’. Pas dan zal ze zich echt vrij voelen. Weet je wel. Wat volgt is een aanschakeling van pornografische scènes waarbij de sperma over het toneel vliegt. Hier en daar wordt het spel met gedateerde pseudo-wijsheden gelardeerd alsof het 1970 is. Ook zoeken de spelers contact met het publiek. Een man uit het publiek wordt gepijpt op het toneel. Later komen de spelers nog eens de zaal in en na veel gezeur is een man bereid zich uit te kleden en staat naakt in het gangpad waarna het zaallicht weer dooft. Is dit alles opwindend? Allerminst, eerder saai. Wil de groep ons iets indringends vertellen? Niet kunnen ontdekken. XXX is de nieuwe kleren van de keizer. De zeperd van het jaar.

ØBS, La Fura Dels Baus (12/08/2001)

LWR — Wed, 22 Aug 2001 22:41:57 +0000

De adrenaline stroomt nog steeds wanneer je niet weet waar je moet kijken en je elk moment slachtoffer van de situatie kan worden, maar dat makkelijke truukje belklijft niet. Blijft over: much ado about nothing. Het verhaal dat verteld moet worden (nog knap ingewikkeld ook) kost veel te veel tijd, en is onnodig. Veel gespatter, de 3d-projectie is geinig maar het is uiteindelijk allemaal behoorlijk leeg. La Fura heeft zijn ideëen overleeft, vrees ik.

ØBS, La Fura dels Baus (10/08/2001)

Sat, 11 Aug 2001 12:09:40 +0000

‘ØBS’ van La Fura dels Baus is een beetje een herhalen van zetten en dan is de herhaling een mindere versie. Het gegeven dat je met heel veel mensen in een donkere zaal wordt gepropt en van allerlei kanten moordenaars en rijdende stellages kunt verwachten blijft erg spannend. Jammer genoeg wordt er in ‘ØBS’ teveel een poging gedaan om een verhaal te vertellen. De voorstelling gaat dus over een koningsdrama à la ‘Macbeth’. In het begin heb je daar geen weet van.
Je wordt met honderen mensen in een donkere zaal gezet waarbij je met een 3d brilletje naar waarschuwingen kijkt op twee schermen. Zo wordt er bijvoorbeeld gewaarschuwd dat je geen groep mag vormen en dat je niet je brilletje mag afzetten. Dit wordt met grove beelden ondersteund en is tevens het spannendste van de voorstelling. Zodra de groepen op verschillende manieren uiteen worden gedreven en mensen door de zaal verspreid staan komt je terecht in een bizarre, bloederige gameshow waarin de ‘koning’ wordt bepaald. Hierna volgt een spektakel met veel bloed en water dat zich voornamelijk hoog op de stellages afspeelt. Naast veel bloed wordt er ook bloot in de strijd gegooit met een variant op het paaldansen met strippen. Hier begint de voorstelling in te storten. Af en toe moet je een rondje lopen om stellages te ontwijken maar dat wordt dan weer heel beschaafd gebracht. De spanning wordt af en toe opgevoerd door een moordlustig figuur de zaal in te sturen maar het blijft allemaal een beetje mat. Het verhaal zit iets te complex in elkaar en de ‘Lady Macbeth’ is niet erg overtuigend als ze als een waanzinnige in een bad vol bloed wordt rondgereden. Voor wie nog nooit een voorstelling van La Fura dels Baus heeft gezien is het denk wel een verrassing maar anders zou ik het niet aanraden.