Moose - Hans Teeuwen

Industry of love, Hans Teeuwen (18/05/2004)

Wed, 15 Sep 2004 16:35:56 +0000

Hmmm Hans Teeuwen bambalam!
Een aaneenschakeling van grove, zieke momenten. Een opeensomming van al zijn moeilijkheden met onze maatschappij. Dit alles prachtig verwoord, subliem vertaald, goddelijk gebracht! Het is misschien niet zijn beste show maar ik kwam NIET MEER bij van het lachen! Van de ‘kikvorsman’ die david noemt, over de blauwebalzak clown tot de klaine gaile booootsjunge… neergaan!
De gezichtsexpressie weer zoals we het altijd weer verwachten, de intonatie die nooit verveelt, de finesse die we nooit hoeven te missen… Hans heeft zichzelf weer eens bewezen en verdient het om geeerd te worden als scheefste maar beste komiek die ik ken!
Hans…U RULE!!!
Vindt u deze recensie ongeoorloofd, vraag dan maar eens aan een dozijn van de belgische divisie van Hans Teeuwen fans wat zij ervan vonden… SUBLIEM!
ps: sorry voor de eventuele schrijffouten ;-)

Industry of Love, Hans Teeuwen (21/05/2004)

Fri, 21 May 2004 12:45:18 +0000

wat praten jullie hans teeuwen is en blijft de ergste

Industry of Love, Hans Teeuwen (01/02/2004)

Fri, 13 Feb 2004 02:50:32 +0000

Nou nou nou.
Teeuwen, Teeuwen, Teeuwen.
Wat een ongelooflijk slecht aftreksel van hetgeen U hiervoor deed. Te bizar voor woorden. Vanaf Trui is het bergafwaarts gegaan met deze zogeheten Cabaretier. Ik moet u allen afraden naar deze voorstelling te gaan. Het is niet vol te houden. De mis-en-scene is vreselijk, het spel verschrikkelijk en de uitstraling is ook niet meer wat het geweest is. Op enkele stukjes tekst na is het de afgang van Hans Teeuwen. Over zijn hoogtepunt heen en aan alles voorbij gegaan. Staat deze man er nog wel in? Timing, ritme, logica, alles ontbrak. Maar 6 tomaten?

Industry of Love, Hans Teeuwen (01/02/2004)

Sun, 01 Feb 2004 22:43:57 +0000

okee, ik ben een Hans Teeuwen fan van het eerste uur, maar dat wil niet zeggen dat ik alles klakkeloos maar even goed vind wat hij doet. Natuurlijk is het waar dat Hard en Zielig briljant was, en de programma’s erna niet zelden tegenvielen, wat juweeltjes van momenten daargelaten. Maar wat heeft t voor zin om altijd en eeuwig terug te blijven blikken en te vergelijken? Hans Teeuwen staat als artiest ook niet stil. In Industry of Love lijkt hij wat gerijpter, wat “aardiger” soms zelfs, afgewisseld met ongenuanceerde, zij het soms wat gezochte, grofheid. Over smaak valt nou eenmaal niet te twisten.
Tussen het verbale en fysieke gooi- en smijtwerk is een “scene” me echter heel erg bijgebleven; een gedicht, gevolgd door een serieuze, geconcentreerde piano-recital. Zonder abrupte afkapping, zonder knipoog naar het publiek, zonder bekkentrekkerij…nee, gewoon een man die intens geconcentreerd n prachtig stukje muziek ten gehore brengt alsof ie wil zeggen “dit kan ik OOK, mensen en t kan me niet schelen wat jullie ervan denken”. En het was doodstil in de zaal. En dat is een bijzondere kracht. Cabaretpubliek lijkt wel keer op keer vergast te willen worden op hetzelfde maar dan anders. Tip voor die mensen: koop de cd van hard en zielig en zet de speler op “random”. Voor de rest geldt; sta jezelf toe mee te groeien met de man, want dit zou wel eens iets heel bijzonders kunnen worden. Pas wel op voor goedkope imitaties. Over de typetjes en de stemmetjes wil ik het hier niet hebben. Iedereen kent ze, iedereen doet ze na. Maar alleen Hans Teeuwen is Hans Teeuwen.

Industry of Love, Hans Teeuwen (19/01/2004)

Daan Gerous — Tue, 27 Jan 2004 10:54:34 +0000

Tja, Hans Teeuwen… Met een hoop verwachtingen ga je de zaal in, wetende dat zijn laatste shows steeds minder werden… En eerlijk is eerlijk, deze is ook weer veel minder als zijn hoogtepunt, en tevens debuut Hard & Zielig. Toch valt er genoeg te lachen om Jackson, Malone, etc. etc. maar het is allemaal zo makkelijk, te safe ofzo. Natuurlijk ontbreken de kenmerken van Teeuwen niet, botte grappen, beledigingen etc, maar het is allemaal niets nieuws. Het is de vertrouwde Hans Teeuwen; lachen doe je genoeg, maar of het nu ook allemaal even goed is…?

Industry of Love, Hans Teeuwen (29/11/2003)

Sun, 30 Nov 2003 11:02:32 +0000

Smakeloos, goedkoop, té grof en met de diepgang van een plas water. Positiever kan ik echt niet zijn. Zelden zo´n dieptepunt mee mogen maken. Teeuwen heeft zijn avond weten te vinden met platheid en goedkope “grappen”. Zijn openingsdans, het noodleidede circus en de Teeuwen-medly zijn de enige positieve uitschieters van de avond. Teeuwen weet het ene dieptepunt naadloos over te laten gaan in het volgende afknapper. Het is daarom knap dat hij toch een deel van het publiek aan het lachen weet te krijgen. Waar is hier de nooduitgang?

Industry of Love, Hans Teeuwen (14/11/2003)

kris — Mon, 17 Nov 2003 10:50:08 +0000

Hmmmm tja de nieuwe van Hans Teeuwen he. Wat kun je er van verwachten… Ikzelf had al wel wat stukjes gezien in Toomler, toen hij een beetje aan het try-outen was, dus ik was wel voorbereid. De voorstelling was superleuk, echt helemaal Hans Teeuwen. Absurdisme voert dus zeker de boventoon. Alleen wat mij een beetje opvalt: er zit geen stijgende lijn in de voorstellingen van Hans. Ook geen neergaande, het blijft ontzettend leuk wat hij doet, maar ik krijg de indruk dat hij het allemaal wel best vind zo. Vandaar het tomaatje. Maar ja, voor de echte liefhebbers, en daar ben ik er een van, een absolute aanrader. Zeker gaan kijken dus!!

Industry of Love, Hans Teeuwen (23/09/2003)

Gsubelle — Sat, 27 Sep 2003 14:46:35 +0000

Hans Teeuwen = Hans Teeuwen, en inderdaad, alles wat ie doet is leuk. De grove grappen en de typetjes kennen we nu wel, dus deze keer was het tijd om Hans Teeuwen meer als zichzelf te zien; leuke liedjes, fijne verhaaltjes (want wie kan ze zo vertellen als hans teeuwen zelf?) en de meer subtiele humor. Daarom 4 geweitjes voor z’n spel, z’n humor, z’n talent & z’n persoonlijkheid, en dan toch 1 tomaatje omdat hij misschien toch iéts beter z’n best had kunnen doen om zijn naam als cabaretier hoog te houden… maar hans, we houden ook nog steeds van jou hoor!!

Industry of Love, Hans Teeuwen (31/05/2003)

Rick — Sun, 01 Jun 2003 12:02:49 +0000

De aankondiging van de voorstelling belooft veel goeds: “Hans Teeuwen is duidelijk over zijn hoogtepunt heen.” Vol verwachting het aan Teeuwen over te kunnen laten deze stelling toch vooral niet te ontkennen, toog ik naar ‘t Park in Hoorn. Helaas bleek niets minder waar: Teeuwen is écht over zijn hoogtepunt heen. Sinds duidelijk werd dat zijn typetjes zich begonnen te herhalen en Teeuwen dus besloten heeft zich meer te concentreren op het vertellen van absurde verhalen vanuit zijn eigen belevingswereld, zijn zijn programma’s sinds ‘Trui’ conceptueel minder sterk geworden.
Dit heeft mijns inziens twee oorzaken. In de eerste plaats is het vertellen van verhalen duidelijk niet zijn sterkste kant. Dit heeft niets van doen met slecht acteerwerk, integendeel, maar te vaak wordt te snel duidelijk welke kant zijn verhalen opgaan en kapt Teeuwen ze snel maar af.
In de tweede plaats het lijdend voorwerp van de voorstelling. Waren het voorheen de typetjes die met hun eigenzinnige ideeën genadeloos hun ziel blootlegden, daar draait de voorstelling nu (net als in ‘Dat dan weer wel’) om één ego: dat van Hans Teeuwen. Hierbij echter geen zieleknijperij, maar onbeschaamde egotripperij. Dit levert op zich een aantal leuke momenten op (bijvoorbeeld de Hans Teeuwen-medley), maar over het algemeen krijg je toch de indruk van gemakzucht. Teeuwen vindt het wel best. Wat hij ook doet, het publiek komt toch wel, zo lijkt hij te denken. Een Van-‘t-‘Hek-syndroom? Om deze teleurstelling enigszins te verwerken, koester ik de hoop dat Teeuwen nog naar nieuwe wegen zoekende is. Mocht ik mijzelf voor de gek houden, dan rest maar één conclusie: Teeuwen is over zijn artistieke hoogtepunt heen.
In ieder geval twee geweien: één voor zijn acteertalent en zijn prachtige pianospel. De tomaten voor onderweg, bij het betreden van nieuwe wegen.