Moose - Huis aan de Amstel

Batte, Huis aan de Amstel (23/10/2008)

Jeroen — Tue, 28 Oct 2008 10:53:26 +0000

Een dappere poging om een voorstelling te maken voor een breed publiek, met toch ook diepgang. De ambitie is groot. De voorstelling ziet er mooi uit, de vormgeving is goed. Het verhaal is echter oppervlakkig, fragmentarisch en vaak ook saai. Goed spel en goede zang. Misschien is het voor 8 jarigen heel geschikt, als familievoorstelling voor iedereen blijft het allemaal wat te oppervlakkig en te weinig verrassend. Hier had meer uitgehaald kunnen worden.

Bijna was ik goed, Huis aan de Amstel (05/03/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:01 +0000

Heel directe voorstelling, heel associatief, over de kleine grote wereld van de geestelijk gehandicapte mens. Gelukkig ook om te lachen. Wat is blijven hangen: je naam is belangrijk. Je identiteit begint en eindigt bij je naam. Mooi spel, mooie strakke regie. Fascinerende handelingen zoals een lucifer proberen aan te steken door een waterstraal.

Bijna was ik goed, Huis aan de Amstel (15/03/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:01 +0000

Waar is het verhaal? Aan elkaar geplakte improvisatie stukjes. Dat levert geweldige scènes op maar gaat nergens over of naartoe.

Thuis, Huis aan de Amstel (23/05/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:09 +0000

Meisje van 8 jaar in het publiek (dat voor de rest uit volwassenen bestond) begreep er niets van. Flats waren mooi ingericht.

Thuis, Huis aan de Amstel (24/05/1998)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:21:09 +0000

Tja, ik weet het niet, het voelt niet goed. Eenkindervoorstelling voor volwassenen en dan dat op-excursie-in-de-Bijlmer-gevoel. Mensen die hun best doen plat te praten en dat dan educatief. Nee. Maar wel prachtig ingericht dus toch een geweitje.

Thuis, Huis aan de Amstel (24/05/1998)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:21:09 +0000

Briljant idee, doordacht uitgevoerd.

Bombay, Huis aan de Amstel (13/04/2008)

flipje — Sun, 13 Apr 2008 17:00:36 +0000

Bombay is een lieve, kleurrijke kindervoorstelling die de minder lieve realiteit niet uit de weg gaat. Het is een combinatie van theater en educatie zoals dat bedoeld is. In een wondermooie setting kan je als volwassene weer even kind zijn en worden kinderen gestimuleerd na te denken over volwassen onderwerpen. Een extra gewij voor de prachtige kostuums!

Vernon God Little, Huis aan de Amstel (22/02/2008)

Leonard — Sat, 23 Feb 2008 11:16:32 +0000

Nou moe, ik moet gisteravond (in Zutphen) in dezelfde zaal gezeten hebben als J.J. hieronder, maar ik lijk wel een heel andere voorstelling te hebben gezien. Nou ja, zo gaat dat natuurlijk. - Ik vond het dus wel een goede voorstelling. Vooral de manier waarop spel (acteren) en muziek waren geïntegreerd vond ik erg geslaagd. Met name de pieken en dalen in het (mooi ademende) ritme van de voorstelling werden door acteurs en muzikanten in voortreffelijke samenwerking bereikt. Ook was er geen storend afwijkende ‘Bühne-aanwezigheid” van de muzikanten, zoals zo vaak wel het geval is bij muziektheater. Enerzijds was dat hier zo door goed werk van de muzikanten (en het is echt heel moeilijk om acterend goede muziek te maken), maar anderzijds ook juist door die inderdaad verre van naturalistische of authentieke speelstijl van de acteurs. Hun humoristische, symbolische manier van spelen, (quasi)geroutineerd en glad, maakte hun benadering afstandelijker, wat volgens mij vooral ook goed paste bij de stijl van het gegeven, en de personages uit het verhaal. Het heftige onderwerp werd er bovendien genietbaar door gehouden.
Het is waar, ik heb het boek niet gelezen, en kon me dus niet ergeren aan een eventuele verkrachting van een literair meesterwerk, maar ik had daarentegen juist, vooral naar het einde toe, het gevoel dat in structuur en toon voortdurend verwezen werd naar een/de literaire, althans tekstuele oorsprong. Ik vond het dus eigenlijk een voorbeeldige voorstelling.
Jammer dat de lezer een en ander niet zelf meer kan verifiëren omdat het de laatste voorstelling van de speellijst was, als ik het goed heb gezien.

Vernon God Little, Huis aan de Amstel (22/02/2008)

Fri, 22 Feb 2008 23:02:56 +0000

Het leek wel een klucht! bah!
gewei voor set en theaterbewerking van het boek. Jammer dat dit totaal verkloot wordt door 3 \\”acteurs\\” die dit stuk weten te degraderen tot een kindervoorstelling.

Vernon God Little, Huis aan de Amstel (09/02/2008)

Vanessa — Sun, 10 Feb 2008 21:01:40 +0000

Gewei voor timing. Deze voorstelling, twee jaar oud o.i.d., sneed naadloos aan bij de Joran van der Sloot / Peter R. De Vries week die Nederland net achter de rug heeft. Gewei ook voor het ontplofte decor met belachelijk veel kabels, tv’s, apparatuur en andere zooi. Dat billboard met pistool en flikkerlicht omlijsting: WOUW. Wil ik in mijn huis! De schreeuwerigheid van het boek goed naar het toneel vertaald. Af en toe wordt het lekker hysterisch, als Roel Adam in 30 seconden tijd drie keer van rol verwisselt bijvoorbeeld, of als de leuke muzikanten ineens transformeren tot derderangs Mexicaanse Mariachi-band, maar overall had het van mij veel meer over de top gemogen.