Moose - Huis van Bourgondië

Oh my god, it's a horse, Huis van Bourgondië (08/12/2009)

Anna — Fri, 11 Dec 2009 13:26:30 +0000

Nog een versie van Equus, maar dit maal flink bewerkt, ingekort en aangevuld. Het blijft een shockerend stuk, waarvan ik me nooit kan voorstellen dat je dat vrijwillig uitkiest om te spelen. De jonge spelers en regisseur hebben er wel iets moois van gemaakt. In het kleine Maastrichtse zaaltje werd ik meteen meegevoerd met de goed gespeelde personages. Het ziet er ook prima uit, in een eenvoudig maar doeltreffend decor en en de afwisseling tussen intense en nuchtere scenes is goed gedaan. De moeite waard!

Antigone, Jibbe Willems, Huis van Bourgondië (13/03/2008)

Simber — Fri, 14 Mar 2008 14:21:24 +0000

Soms is het met voorstellingen net als met autorace-spelletjes. Je remt net te laat en je weet dan al dat je twee bochten later van de baan gaat. Antigone is er zo een: al in de tweede scène weet je dat met deze intensiteit en energie het einde niet meer dramatisch genoeg kan worden. Desondanks: slimme, opgesekste bewerking die van Antigone mooi een hedendaagse twintiger maakt en een paar erg goede scènes tussen Hanneke Scholten en Erik van der Horst.

After the end, Huis van Bourgondië (05/04/2007)

Fri, 06 Apr 2007 08:03:46 +0000

Een jaar geleden kaartjes aangeschaft voor een voorstelling waarvan ik me gisteren niet meer kon herinneren waar hij over zou gaan. Niet meer uitgezocht ook. Gewoon gaan zitten. Voorstelling over mij heen laten komen. Briljant idee van mezelf: wat een ervaring. Geen moment heb ik mij verveeld. De verrassing was groot. De lach minder. Geweldig stel met z’n twee: Lien en Mark. Echt een aanrader!

After the End, Huis van Bourgondië (01/04/2007)

MacHeath — Sun, 01 Apr 2007 21:31:59 +0000

Ooit werd er om gelachen, om de schuilkelder achter in zijn tuin, daterend uit de koude oorlog. Nu, nu zich een catastrofe afspeelt (een aanslag, een nucleaire ramp?), is diezelfde kelder zijn redding. Mark zit hier, samen met zijn collega Louise, onkundig van de situatie buiten. Voorlopig hebben ze wat ze nodig hebben, eten, een mes, spelletjes. Maar kunnen ze de dreiging buiten overleven? Of moeilijker nog, kunnen ze elkaar overleven?
‘After the End’ wordt op een heerlijk energieke manier uitgevoerd door het Huis van Bourgondië. Ik heb de hele voorstelling genoten en ben erg voldaan en tevreden naar huis gegaan, een absolute aanrader!

Zo is mijn hand een pistool, Jef Van gestel, Huis van Bourgondië (27/03/2007)

Wed, 28 Mar 2007 12:41:45 +0000

Gisteren met een groepje deze voorstelling bekeken. Wat een feestje! De locatie is superindrukwekkend (en koud inderdaad) en het spel steengoed. Ik zag eerder al de voorstelling Chocorammekes en die vond ik geweldig, maar deze is ook echt een aanrader. Het gamen is een goede inspiratiebron voor het laten zien van de eenzaamheid van sommigen. En toch was de voorstelling geweldig grappig!

Zo is mijn hand een pistool, Jef Van gestel, Huis van Bourgondië (22/03/2007)

Simber — Sun, 25 Mar 2007 19:20:53 +0000

Iets zwaardere kost dan de eerdere voorstellingen die ik zag van Van Gestel, maar nog steeds prettig absurd. Leuk samenspel, toffe locatie. Tomaatje voor de beetje clichématige benadering van het thema gaming.

After the End, Huis van Bourgondie (24/03/2007)

Sun, 25 Mar 2007 14:34:49 +0000

Er valt niet zoveel te zeggen.
Heen gaan.
Gruwelijk.
Geweldig.
Brrr…

Het begin van het einde van het begin, Madeleen Bloemendaal, Lantaren Venster, Huis van Bourgondië (23/03/2007)

Bram — Sat, 24 Mar 2007 07:27:40 +0000

Een zeer poëtische en indringende voorstelling van de jonge maakster Madeleen Bloemendaal. Erg volwassen associatieve vertelling over de dood (met Simon Snel als Hadesachtige verschijning) die opmerkelijk helder en intelligent in elkaar steekt. De symbolen zijn soms wat te voor de hand liggend maar binnen de gehele voorstelling krijgen ze een voldoende onbeduidende plaats.
Zeer knap en met momenten erg ontroerend.

Zo is mijn hand een pistool, Jef Van gestel, Huis van Bourgondië (22/03/2007)

Fri, 23 Mar 2007 11:02:16 +0000

Een oude bierbrouwerij als locatie voor theater, dat belooft wat.. Gure wind over de Maas en binnen is de ontvangst warm, maar de temperatuur laag. Maar dat wisten we. Warm aankleden was aanbevolen en we waren voorbereid. Gelukkig werden we helemaal warm van deze voorstelling (mede ook dankzij fleecedeken.) De ruimte is indrukwekkend. Prachtig uitgelicht. HEt spel is ontroerend en grappig tegelijk. Vooral Saar Vandenberge was fijn om naar te kijken. Hoe zij bij de jongens gaat horen. HEt lijkt een simpel verhaal, drie jongeren die stiekem dingen doen, maar er zit veel meer waardevols in. We kwamen met een warm hart weer naar buiten.

De rechtvaardigen, Huis van Bourgondië, tg. Com.plot (24/03/2006)

Simber — Sat, 25 Mar 2006 10:08:36 +0000

Existentialistische studie naar terrorisme, eigenlijk een dequel van Mightysociety2. Regisseur Feico Sobel geeft de theoretische insteek van het stuk alle ruimte; dat lijkt droog, maar blijkt heel prettig. Het zag er mooi uit, acteurs waren sterk (vooral Rosa Knaup). Weinig mis mee.