Moose - Growing Up in Public

Think big: Minnie Mouse for president, Growing Up In Public, Independance (09/11/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:22 +0000

Leuk gepraat met Don Duyns na afloop, vandaar die extra eland. De makers zelf waren niet zo tevreden over deze eerste try out en dat ben ik met ze eens. De treurigheid van de twee simpele zielen die zich graag succesvoller zien dan ze zijn was zichtbaar maar te weinig schrijnend. Het middenstuk was ronduit saai, maar aan het eind was ik er weer helemaal bij. Goede monoloog van Marcel Faber over hete kippevleugels aan het eind. Conclusie: hier zit meer in.

Think big: Minnie Mouse for president, Growing Up In Public, Independance (09/11/1999)

LmR — Thu, 21 Aug 2008 15:23:22 +0000

New York, New York, big city of dreams. Jankende working class en verknipte machtswellustelling in een mengelmoes waarin het leven maar niet tot een musical wil worden. De spreuk van de avond is: ‘Ik ben een samenvatting van mezelf’ en Disney is tragiek; een wrange droom die maar niet uitkomt. Soms meer van hetzelfde maar dan weer pijnlijk herkenbaar.

Think big: Minnie Mouse for president, Growing Up In Public, Independance (09/11/1999)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:23:21 +0000

Ik ben er al tijden van op de hoogte dat ik Miss Piggy ben en mijn vriendje Bugs Bunny, dus met de boodschap van de voorstelling kan ik niet zo veel. Verder lees ik de kranten en zit veel in de kroeg dus veel van de anecdotes had ik al eerder gehoord. Toch bleef er voldoende te genieten; het gaat over de liefde, de pas-de-deux was Fantasia mooi, het decor en veel scènes zijn spannend. Alleen oppassen dat het niet te cabaret-achtig wordt.

Think big: Minnie Mouse for president, Growing Up In Public, Independance (28/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:21 +0000

Minnie Mouse rijdt in haar stretch-limo door 5th Av. Tikje verkouden. Haar muizeoortjes wiebelen op de maat van Harlem Nocturne. Cola-light gulpt haar Wonderbra in. Krantenkoppen schreeuwen over lippen en sigaren. KFC slacht en braadt. Denkt groot, net als die burgerflippin’Mclown en God in de wachtkamer van de liposuctie-kliniek. Het gaat goed met de wereld. Plasticfantastic. Heel New York kotst uit de window.
Een serpentineregen. Minnie is onsterfelijk.
Wat zeiden ze ook alweer over Godzilla; Size does matter.

Muf, Growing up in Public, Groep Van Stralen (26/11/1999)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:22:45 +0000

Ondanks veel oppervlakkig gelul bevat de tekst een aantal juweeltjes. Wanneer gaat Don Duyns nou eens een klassieker schrijven? Verder een cool decor en een abominabele muziekkeuze.

Muf, Growing up in Public, Groep Van Stralen (26/11/1999)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:45 +0000

Goochem Letterspelletje.
Harold is een kabouter, maar eigenlijk een raket.
Okay, okay, toen de mensen op aarde zich gingen verbeelden dat ons bolletje het middelpunt van het heelal was zijn ze aan al het aardse een overdreven betekenis gaan geven. Maar het gaat toch om het applaus en de bloemen.
En ja, hallo, ja, dan blijft het Denken wel eens in het Midden steken.
Maar hier wordt gewerkt ~ aan applaus.
Dien de kunst als een os voor de wagen, en wil geen prijzen winnen als bij een course au clocher.
De begaafdheid van de heer Duyns is een individuele begaafdheid: hij gaat zijn eigen weg zonder iemand te imiteren, zelfs GJ niet, en dat is geen kleinigheid in onze tijd. Als hij aan zijn onafhankelijk oordeel en scherpzinnigheid meer geleerdheid, meer belezenheid, meer eerbied voor de traditie, meer voorzichtigheid ~ kortom meer rijpheid zou paren, dan hebben we aan hem een uitstekend theatermaker.
MUF heeft in de hoofdstad furore gemaakt ~ een ongehoord succes! Inderdaad een opmerkelijk talent dat DD hier aan den dag legt. Het lijkt me dat zijn bizonderheid, zijn persoonlijkheid zo te zeggen zit in de volstrekte afwezigheid van seminarisme, literatuurderigheid en literatendom. Bij Duyns geen spoor van werk, van arbeid; als je hem leest denk je dat je niet leest maar een meesterlijk mondeling verhaal aanhoort.
Champagne for everybody!

Madonna's man, Growing Up In Public (15/12/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:22:39 +0000

Voor deze reprise-tournee is de voorstelling aangevuld met de epiloog ‘Jezus’, maar ik las dat pas achteraf, ik vond het een mooie ronde voorstelling. Tijdens de voorstelling vloog de hele kinderbijbel aan me voorbij, maar nu zag ik alles vauit het perspectief van een gewoon gezin, waar de Vinex-wijken mee vol zitten. De slotmonoloog is prachtig, mooie stichtelijke woorden om de Kerst mee in te gaan. En dan ook nog The Beatles draaien, daar word ik helemaal sjuppig van.

Madonna's man, Growing Up In Public (24/12/2000)

HL — Thu, 21 Aug 2008 15:22:38 +0000

Geen beter tijdstip om deze update van het aloude Bijbelverhaal voorgeschoteld te krijgen: kerstavond…! In haar beproefde stijl scheef Daphne de Bruin een spitse drievoudige monoloog over Jezus’ geboorte en (vooral) verwekking: Maria als onschuldige maagd die valt als een baksteen voor deimposante Verschijning van God, God-zelf die het eens wat rustiger aan wil doen en daarom een erfopvolger zoekt/maakt en Jozef, het lulletje-rozewater die niet durft op te treden tegen dit overspel-voor-het-huwelijk.
De epiloog met 3 Jezussen is eveneens kostelijk, vooral dankzij Paul van Soest die met zijn vierkante, bonkige gestalte een prachtig-zalvende Jezus vertolkt.Kortom: niks dan lof!

Madonna's man, Growing Up In Public (24/12/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:38 +0000

Al 2000 jaar proberen pelgrims Zijn geboorteplaats te bezoeken. Thans gooit men er met stenen, schiet men met scherp en scheld men er elkaar de huid vol.Wat kunnen we doen? Wat moeten we doen? De Paus heeft bewaking nodig voor zijn Tannenbaum aus Karintien. In wat voor wereld leven we?

Zorg en de droomcentrifuge, Growing up in Public (23/03/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:21:22 +0000

Eigenlijk vindt ik verhaaltjes en enorme lappen tekst saai in het theater. Maar in Zorg wordt zo enorm leuk gespeeld. Vooral Harm van Geel is indrukwekkend en humoristisch als bibliothecaris. Soms leek het alsof ik naar spelende kinderen aan het kijken was.