Moose - Mug met de Gouden Tand

Playback, Mug met de Gouden Tand (24/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:40 +0000

Wat kan Ricky Koole mooi zingen en wat ziet Marcel Musters er belachelijk (positief dan wel) uit met een Afropruik en neptieten met daar overheen een te strak T-shirt van Leonardo DiCaprio. Een ‘leuke’ (sorry!) voorstelling over de gekheid van theater. Ik had af en toe het idee boven mezelf uitgetild te worden, zeker bij het playbacken van het interview. Alsof je er niet helemaal meer bij was. Mooi theater!

Playback, Mug met de Gouden Tand (07/10/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:23:40 +0000

Een meesterlijke voorstelling die soms haar publiek en zichzelf op het verkeerde been zet. Het goede aan de voorstelling is dat hij over de voorstelling zelf (en haar makers) gaat maar tegelijkertijd juist ook weer niet en het overstijgt. Een goed voorbeeld hoe universeel het persoonlijke kan zijn. Dat er nog veel van deze voorstellingen geboren mogen worden. Zorg dat je deze voorstelling ziet!

Playback, Mug met de Gouden Tand (23/11/2000)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:23:39 +0000

Ik vond dit niet zo’n briljante voorstelling, maar naar mate de tijd verstrijkt en ik er meer over nadenk, wordt ie beter. Dat heb ik wel meer bij de Mug, vraag me over een paar maandjes maar…

Mexico, Mug met de Gouden Tand (16/04/2001)

joos — Thu, 21 Aug 2008 15:22:42 +0000

Eindelijk weer eens een voorstelling die blijft hangen! Subliem hoe de actrices met minimale houding, mimiek of tekst een cliché weten neer te zetten, soms anekdotisch, zeer zeker niet banaal en altijd raak! Een lust voor het oog en het brein.

In de rui, Mug met de Gouden Tand (01/09/1998)

Miel — Thu, 21 Aug 2008 15:22:33 +0000

Mug-voorstelling met een Carver-sausje? Misschien, maar dan wel het beste van Mug, en beter dan Carver.

In de rui, Mug met de Gouden Tand (01/09/1998)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:33 +0000

De moedervoorstelling van het vrolijke In Concert, gezien één dag nadat deze voorgenoemde voorstelling in première ging. Wellicht toch beter in omgekeerde volgorde bekeken, want waar bij In Concert vrolijkheid de boventoon voert, slaat In De Rui een heel andere toon aan. Na een heerlijk sloom begin, als een luie zondagmorgen, en de radioscène die we ook al van In Concert kenden, slaat de voorstelling om in een meeslepend drama, dat je ietwat ontdaan de zaal doet verlaten. Dit is geheel en al op het conto van de acteurs te schrijven, die een indrukwekkende prestatie neerzetten. God, ik moet vaker naar theater.

In de rui, Mug met de Gouden Tand (01/09/1998)

Floortje — Thu, 21 Aug 2008 15:22:33 +0000

Dit is voor het eerst dat ik me niet erger aan “lower-class- doen” op het toneel. Dit was voor het eerst dat ik me niet ergerde aan therapie op het toneel. Dit was volkomen eerlijk en met veel respect en liefde voor het menselijk onvermogen. Dit was mijn eerste voorstelling van De Mug.

In de lucht, Mug met de Gouden Tand (20/01/2000)

Thu, 21 Aug 2008 15:22:33 +0000

Radio Blanchard is ter ziele. Uit de lucht. Nog wat allerlaatste ademtochtjes, stuiptrekkingen van weleer, dan valt het doek definitief voor Roy en Pia. Herinneringen. In hun universum werd je gezogen, en aldaar werd de kern van je kind-zijn gekielhaald, je onschuld geworgd. Roy verwende U als spook en kwelgeestje. Pia kwam maar niet los van haar Sixth Sense. Zij duwden en trokken totaan het punt waarop het echt niet meer gaat, waarna het niet anders meer kan. En waarachter de moeheid is verschenen, de moed in de schoenen zinkt, een lethargisch bestaan… zwemmende bejaarden en Furby-love. Of zijn ze er al niet meer. U kunt nu nog even afscheid nemen.
Koffie en cake na.

In de rui, Mug met de Gouden Tand (01/09/1998)

Simber — Thu, 21 Aug 2008 15:22:33 +0000

Vreemd om te zien na de vrolijkheid van ‘In Concert’, maar (nog) beter. Met tranen in de ogen en pijn in het hart moest ik na afloop deze mij zo dierbare mensen verlaten.

In Concert, Mug met de Gouden Tand (31/08/1998)

Miel — Thu, 21 Aug 2008 15:22:32 +0000

Het heeft even geduurd, maar na Toneelgroep Amsterdam heeft nu elk zichzelf respecterend gezelschap een eigen band. Ook de Mug gaat ‘in concert’. Gelukkig zijn het hier niet de stagaires die de muziek verzorgen, maar die-hards Marian Luif en Marcel Musters die naast hun briljante ‘In de rui’ de behoefte hebben aan lichter repertoire. En dat met ons willen delen, gelukkig. Hulde aan technicus Dirk Kuiper die, als buurvrouw, gezellig aanschuift.